Inflacja jest wysoka i wszechobecna, często odczuwana przez ludzi. To niebezpieczna kombinacja

Dwa miesiące temu Jackie Chin wywołał poruszenie w Carbonaire, mieście liczącym około 5000 mieszkańców w Nowej Fundlandii: ogłosił, że Don’s Restaurant nie przywróci swojego bufetu.

W cenie 16,99 USD przed opodatkowaniem bufet był popularną atrakcją w mieście – mieszkańcy z niecierpliwością oczekiwali na jego powrót z powodu regionalnych ograniczeń COVID-19 zakazujących bufetów przez dwa lata. Przez większość tego czasu pan Chen, właściciel Don’s Restaurant, który specjalizuje się w kuchni chińskiej, odnotowuje gwałtowny i nieprzerwany wzrost kosztów żywności.

Kiedy więc w marcu zniesiono ostateczne zasady dotyczące restauracji, pan Chen podjął trudną decyzję o zamknięciu bufetu. Matematyka nie ma już sensu.

„Jeśli mamy zamiar otworzyć bufet, będziemy musieli podnieść cenę około dwa, a nawet trzy razy”, powiedział Chen, który niedawno podniósł ceny większości swoich menu o 2 dolary za danie.

Morale kanadyjskich konsumentów odnotowuje największy spadek od pandemii w warunkach inflacji

Inflacja w Kanadzie osiągnęła najwyższy poziom od 31 lat w kwietniu, gdy ceny artykułów spożywczych poszybowały w górę

Sytuacja Dona to tylko jeden z przykładów tego, jak zmieniło się życie w erze wysokiej inflacji. Podobne historie można znaleźć wszędzie w kraju. Inflacja była tematem marginalnym, a obecnie jest dominującym tematem dyskusji – w radiu AM, w alejce w sklepie spożywczym i przy stole negocjacyjnym.

To niezwykłe odejście. Od dziesięcioleci ceny konsumpcyjne rosły w Kanadzie, podobnie jak w innych rozwiniętych gospodarkach, w niskim i ogólnie stabilnym tempie. Jeśli politycy na coś narzekają, to zazwyczaj jest to bardzo niska inflacja.

Nigdy więcej. W kwietniu roczna inflacja wyniosła 6,8 proc., najwyższa od 1991 r. Wielu ekonomistów twierdzi, że ze względu na niedawny wzrost cen gazu inflacja może wkrótce wzrosnąć powyżej 7 proc., najwyższego poziomu od prawie czterech lat. . Ostatnim razem, gdy rajd był tak wysoki, Trudeau był ostatnim premierem i znalazł się na szczycie kanadyjskich list przebojów.

Problemem jest nie tylko wysoka inflacja, ale jej rozpiętość. Około 70 procent produktów i usług składających się na wskaźnik cen towarów i usług konsumenckich (CPI) – główny miernik inflacji w kraju – rośnie o ponad 3 procent rocznie, co sprawia, że ​​podwyżki cen są trudniejsze do uniknięcia. Co więcej, hiperinflacja jest nieustannie przypominana, zwłaszcza na stacjach benzynowych, w supermarketach i miejscach częstych zakupów.

Te opisy inflacji – wysokiej, wszechobecnej i częstej – stanowią niebezpieczną kombinację dla gospodarki, zwłaszcza dla Banku Kanady. Bankierzy centralni próbują podnieść stopy procentowe na tyle, aby stłumić inflację, ale bez wpychania gospodarki w bolesną recesję. Jest to jednak bardzo trudny wyczyn.

„Historycznie bardzo trudno było zaprojektować gładkie lądowanie” – powiedział w wywiadzie Michael Weber, adiunkt w Booth School of Business na University of Chicago. Myślę, że jest bardzo mało prawdopodobne, aby inflacja spadła do docelowego poziomu około 2 procent bez recesji. Myślę, że to prawie niemożliwe”.

Nawet bez recesji ludzie dostosowują swoje życie.

Rebecca Bradley z Victorii wydaje około 200 dolarów, aby napełnić swojego Dodge’a Durango, którego używa do dostarczania jedzenia do aplikacji dostawczej. Wygórowane koszty benzyny – lokalnie skoczyły do ​​około 2,30 dolara za zwykły litr bezołowiowy – pożerają jej pensje, które można zabrać do domu. „To tak, jakbyś ledwo zarabiał” – powiedziała.

Pani Bradley, matka trójki dzieci, zdaje sobie sprawę z marnowania pieniędzy. Pamiętaj, aby zamrozić resztki lub przejrzałe owoce. A na obiad, to zwykle domowy posiłek. „Rzadko już dostajemy fast food” – powiedziała.

Na Wyspie Księcia Edwarda inflacja jest szczególnie wysoka. Wskaźnik CPI w prowincji wzrósł w kwietniu o 8,9 procent w porównaniu z rokiem poprzednim, wyprzedzając Nowy Brunszwik, drugą pod względem wielkości prowincję z wynikiem 7,6 procent.

Susan Marie, która jest na zdjęciu na wyspie, kupowała pewne prezenty dla swojego psa za 6,99 USD. Teraz kosztują 12,99 USD. („Kupię je, bo lubi, są świetne [and] Zasługuje na to. ’) Ze względu na wygórowane ceny gazu, pani Mary rzadziej jeździ na plażę, 25 minut jazdy od jej miejsca w Charlottetown.

„Mieszkałam w Calgary przez dziewięć lat i płaciłam stawki miejskie” – powiedziała. „Płacimy teraz więcej »na wyspie« za paliwo, jedzenie, wydatki na życie”.

Te dwa składniki – benzyna i artykuły spożywcze – mocno obciążają psychikę konsumentów. Wiele osób często je kupuje, filtrując swoje oczekiwania na przyszłą inflację, zgodnie z obszernymi badaniami ekonomicznymi. Konsumenci również częściej zauważają wyższe ceny niż obniżki.

Ostatnio mieli wiele do zauważenia. Ceny artykułów spożywczych wzrosły w kwietniu o około 10 procent, co jest największym rocznym wzrostem od 1981 roku. W tym tygodniu średnia cena zwykłej benzyny bezołowiowej po raz pierwszy przekroczyła 2 dolary za litr.

Oczekiwania inflacyjne są ważne. Pracownicy negocjują płace, a firmy ustalają ceny odpowiednio na podstawie swoich poglądów na przyszłe koszty. W tym sensie inflacja może być samospełniająca się.

Na podstawie ankiet przeprowadzonych przez Bank of Canada wśród konsumentów i przedsiębiorstw, Bank of Canada stwierdził, że oczekiwania inflacyjne na najbliższe dwa lata są wysokie, ale pozostają „na dobrym poziomie” w okresie pięciu lat. może zmienić.

„Niestety, przy rosnących cenach zbóż i energii, prawdopodobnie nie zaobserwowaliśmy jeszcze szczytowej inflacji żywności”, powiedział Benjamin Ritzes, analityk cen w Bank of Montreal, w niedawnej notatce skierowanej do klientów. „Oprócz wzrostu cen benzyny istnieje realne ryzyko, że oczekiwania inflacyjne pozostaną niekwestionowane”.

W tym scenariuszu Bank Kanady musiałby agresywnie podnosić stopy procentowe – być może powyżej 3 procent – ​​aby sprowadzić oczekiwania z powrotem na ziemię. (Jej stopa polisy wynosi obecnie 1 procent, a analitycy finansowi powszechnie spodziewają się, że 1 czerwca osiągnie 1,5 procent)

Straty uboczne mogą być znaczne dla rodzin o niższych dochodach, które mają mniej oszczędności – jeśli w ogóle – i wydają większą część swoich dochodów na spłatę długów.

Neil Hetherington, dyrektor generalny Daily Bread Food Bank w Toronto, już widzi presję.

W marcu 2019 r. bank żywności odwiedził blisko 60 000 wizyt klientów. W marcu liczba odwiedzin wzrosła do 160 000. Hetherington powiedział, że liczby są „bardzo ponure”, co po części przypisał wyższej inflacji.

To z kolei prowadzi do wyższych kosztów operacyjnych. Przed pandemią roczny budżet żywnościowy na chleb powszedni wynosił około 1,5 miliona dolarów. Pan Hetherington szacuje, że w następnym roku podatkowym koszty żywności osiągną 10 milionów dolarów.

„Sytuacja się nie poprawia, pomimo otwartości gospodarki” – powiedział.

Ron Knippon i Margarita Wilkins, naukowcy ze Szkoły Polityki Publicznej Uniwersytetu Calgary, zbadali niektóre czynniki wpływające na wizyty w bankach żywności, ze szczególnym uwzględnieniem chleba codziennego i warunków społecznych w Toronto. W niedawno opublikowanych badaniach odkryli, że wizyty w bankach żywności wzrosły wraz ze wzrostem czynszu oraz obniżeniem płacy minimalnej i świadczeń rentowych, po uwzględnieniu inflacji.

Na tych frontach obecne warunki są trudne. Czynsze wzrosły o 4,5 procent w ciągu ostatniego roku, przy czym większy wzrost odnotowano w Ontario (5,3 procent) i Kolumbii Brytyjskiej (6,4 procent). Przeciętne zarobki nie rosną w tym samym tempie co inflacja, pozostawiając miliony pracowników ze spadkiem siły nabywczej. Niskie korzyści z programów pomocy społecznej pojawiły się wiosną tego roku jako kwestia wyborcza w Ontario.

„Wiemy, że zasadniczo istnieje fala różnych czynników, które napędzają te niezwykłe liczby do banków żywności” – powiedział Hetherington.

Trudno przewidzieć, jak to wszystko się wydarzy. Royce Mendes, szef strategii makro w Desjardins Securities, podejrzewa, że ​​wyższe stopy procentowe osłabią popyt, a globalna presja inflacyjna ustabilizuje się.

Dodał jednak: „Przekonanie, jakie mam w tej fundamentalnej sprawie, nie jest zbyt wysokie”.

Pan Mendes powiedział, że ryzyko jest dwojakie. Z drugiej strony możliwe jest, że inflacja pozostanie wysoka, jeśli ludzie będą nadal dużo wydawać, zwłaszcza te rodziny, które zgromadziły ogromne oszczędności podczas pandemii. Zmusiłoby to banki centralne do agresywnych podwyżek stóp procentowych. Z drugiej strony możliwe jest, że wzrost inflacji zaszkodzi ludziom i przedsiębiorstwom do tego stopnia, że ​​nawet bez dalszego wzrostu cen gospodarka pogrąży się w recesji.

„Każdego dnia pojawiają się nowe sprzeczne dane” – powiedział Mendes. „Nie wiemy – i prawdopodobnie nie dowiemy się jeszcze przez kilka miesięcy – w jakim kierunku zmierza gospodarka”.

Twój czas jest cenny. Otrzymuj nasz biuletyn z najlepszymi nagłówkami biznesowymi z łatwością dostarczany do Twojej skrzynki odbiorczej rano lub wieczorem. Zarejestruj się dziś.