Egipt i Jordania odmawiają przyjęcia uchodźców palestyńskich z Gazy. to jest powód

Gdy zdesperowani Palestyńczycy w zamkniętej Strefie Gazy próbują znaleźć schronienie pod bezlitosnym izraelskim bombardowaniem w odpowiedzi na brutalny atak Hamasu 7 października, niektórzy zastanawiają się, dlaczego kraje sąsiednie ich nie przyjmują.

Obydwa kraje, które otaczają Izrael po przeciwnych stronach i graniczą odpowiednio z Gazą i okupowanym Zachodnim Brzegiem, odpowiedziały stanowczym odrzuceniem. Jordania ma już dużą populację palestyńską.

Prezydent Egiptu Abdel Fattah al-Sisi wygłosił w środę najostrzejsze jak dotąd uwagi, mówiąc, że obecna wojna ma na celu nie tylko walkę z Hamasem, który rządzi Strefą Gazy, „ale jest także próbą nakłonienia ludności cywilnej do… migracji do Egipt.” Ostrzegł, że może to zniszczyć pokój w regionie.

Podobną wiadomość przesłał poprzedniego dnia król Jordanii Abdullah II, w którym oznajmił: „W Jordanii nie ma uchodźców ani w Egipcie”.

Ich odrzucenie wynika z obawy, że Izrael będzie chciał narzucić trwałe wypędzenie Palestyńczyków do swoich krajów i anulować palestyńskie żądania ustanowienia swojego państwa. Sisi powiedział także, że masowy exodus może stwarzać ryzyko sprowadzenia bojowników na półwysep Synaj w Egipcie, gdzie mogliby oni rozpocząć ataki na Izrael, zagrażając traktatowi pokojowemu podpisanemu między obydwoma krajami 40 lat temu.

Poniżej przedstawiono motywacje stojące za stanowiskiem Egiptu i Jordanii.

data palestyński przemieszczenie

Przesiedlenia były głównym tematem w historii Palestyny. Podczas wojny w 1948 r., która wybuchła na krótko przed powstaniem Izraela, około 700 000 Palestyńczyków zostało wypędzonych lub uciekło z obszaru znanego obecnie jako Izrael. Palestyńczycy nazywają to wydarzenie „Nakba”, co po arabsku oznacza „katastrofę”.

Podczas wojny na Bliskim Wschodzie w 1967 r., kiedy Izrael zajął Zachodni Brzeg i Strefę Gazy, kolejnych 300 000 Palestyńczyków uciekło, większość z nich do Jordanii.

Liczba uchodźców i ich potomków wynosi obecnie prawie 6 milionów, z których większość żyje w obozach i społecznościach na Zachodnim Brzegu, w Gazie, Libanie, Syrii i Jordanii. Diaspora stała się bardziej rozpowszechniona, a wielu uchodźców żyje w państwach Zatoki Arabskiej i na Zachodzie.

Aktualne relacje na żywo z wojny między Izraelem a Hamasem 18 października

Po ustaniu walk w czasie wojny w 1948 r. Izrael nie pozwolił uchodźcom na powrót do domów. Od tego czasu Izrael odrzuca żądania palestyńskie dotyczące powrotu uchodźców w ramach porozumienia pokojowego, argumentując, że zagroziłoby to żydowskiej większości w kraju.

Egipt obawia się, że historia się powtórzy i że duża liczba palestyńskich uchodźców z Gazy pozostanie w tym kraju na zawsze.

Nie ma gwarancji, że uchodźca wróci do ojczyzny

Dzieje się tak częściowo dlatego, że nie ma jasnego scenariusza zakończenia tej wojny.

Izrael twierdzi, że zamierza zniszczyć Hamas z powodu jego krwawych szaleństw w jego południowych miastach. Nie dało to jednak żadnej wskazówki, co może wydarzyć się dalej i kto będzie rządził Gazą. Wzbudziło to obawy, że ponownie zajmie ten obszar na pewien czas, podsycając dalszy konflikt.

Armia izraelska oświadczyła, że ​​Palestyńczycy, którzy postąpili zgodnie z jej rozkazami i uciekli z północnej Gazy do południowej części Strefy Gazy, będą mogli wrócić do swoich domów po zakończeniu wojny.

Egipt nie jest uspokojony.

Sisi powiedział, że walki mogą trwać latami, jeśli Izrael stwierdzi, że nie zmiażdżył bojowników w wystarczającym stopniu. Zasugerował, aby Izrael udzielił schronienia Palestyńczykom na pustyni Negew przylegającej do Strefy Gazy do czasu zakończenia operacji wojskowych.

„Brak jasności Izraela co do jego zamiarów w Gazie i ewakuacji ludności sam w sobie jest problemem” – powiedział Riccardo Fabiani, dyrektor projektu na Afrykę Północną w Międzynarodowej Grupie Kryzysowej. „To zamieszanie podsyca strach w okolicy”.

Egipt nalegał, aby Izrael zezwolił na pomoc humanitarną do Gazy, a Izrael powiedział w środę, że to zrobi, ale nie powiedział, kiedy. Według Organizacji Narodów Zjednoczonych Egipt, borykający się z narastającym kryzysem gospodarczym, przyjął już około 9 milionów uchodźców i migrantów, w tym prawie 300 000 Sudańczyków, którzy przybyli w tym roku po ucieczce przed wojną w swoim kraju.

Wojna między Izraelem a Hamasem: wizualny wgląd w dotychczasowe dni konfliktu

Jednak kraje arabskie i wielu Palestyńczyków podejrzewa również, że Izrael może wykorzystać tę okazję do narzucenia trwałych zmian demograficznych, aby zniszczyć palestyńskie roszczenia do państwowości w Gazie, na Zachodnim Brzegu i we Wschodniej Jerozolimie, które Izrael również okupował w 1967 roku.

W środę Sisi powtórzył swoje ostrzeżenia, że ​​masowy exodus z Gazy ma na celu „wyeliminowanie kwestii palestyńskiej… najważniejszej kwestii w naszym regionie”. Powiedział, że gdyby dawno temu w drodze negocjacji utworzono zdemilitaryzowane państwo palestyńskie, nie byłoby teraz wojny.

Wojna między Izraelem a Hamasem: co wiesz o atakach, obrażeniach, zakładnikach i reakcji?

„Wszystkie precedensy historyczne wskazują na fakt, że kiedy Palestyńczycy są zmuszeni do opuszczenia terytoriów palestyńskich, nie wolno im wrócić” – powiedział H. A. Heller, starszy współpracownik w Carnegie Endowment for International Peace. „Egipt nie chce brać udziału w czystkach etnicznych w Gazie”.

Tym, co tylko zwiększyło obawy krajów arabskich, jest pojawienie się skrajnie prawicowych partii pod rządami izraelskiego premiera Benjamina Netanjahu, które pozytywnie wypowiadają się na temat usunięcia Palestyńczyków. Od czasu ataku Hamasu retoryka stała się mniej powściągliwa, a niektórzy prawicowi politycy i komentatorzy medialni wzywali wojsko do zrównania z ziemią Gazy i wypędzenia jej mieszkańców. Jeden z prawodawców powiedział, że Izrael musi dokonać „nowej katastrofy” w Gazie.

Obawy dotyczące Hamasu

Tymczasem Egipt twierdzi, że masowy exodus z Gazy sprowadzi na jego terytorium Hamas lub innych działaczy palestyńskich. Może to zdestabilizować Synaj, gdzie armia egipska od lat walczy z bojownikami islamistycznymi, a w pewnym momencie oskarżyła Hamas o ich wspieranie.

Egipt wspiera blokadę nałożoną przez Izrael na Gazę od czasu przejęcia kontroli nad Strefą przez Hamas w 2007 r., nakładając ścisłą kontrolę na przywóz materiałów i przepływ ludności cywilnej tam i z powrotem. Zniszczył także sieć tuneli pod granicą, których Hamas i inni Palestyńczycy używali do przemytu towarów do Gazy.

Fabiani powiedział, że w związku z dużym stłumieniem buntu na Synaju „Kair nie chce stawić czoła nowemu problemowi bezpieczeństwa w tym problematycznym regionie”.

Sisi ostrzegał przed jeszcze bardziej destabilizującym scenariuszem: zniszczeniem porozumienia pokojowego między Egiptem a Izraelem z 1979 r. Powiedział, że wraz z obecnością bojowników palestyńskich Synaj „stanie się bazą do przeprowadzania ataków na Izrael”. „Izrael będzie miał prawo do obrony… i uderzy na terytorium Egiptu”.

Powiedział: „Pokój, który osiągnęliśmy, zniknie z naszych rąk, a wszystko to w imię idei wyeliminowania kwestii palestyńskiej”.