Średnie gęstości strumienia świetlnego i radiowego dla naszej próbki zmiennych radiowych, powyżej pierwotnego rozkładu dla klas astrofizycznych (Stewart et al. 2018). Czarne krzyżyki wskazują rówieśników w bazie danych MeerLICHT, a szare trójkąty reprezentują górne granice. Linie ukośne wskazują stały stosunek natężenia strumienia radiowego i optycznego, podczas gdy znacznik wskazuje przemieszczenie poziome spowodowane ekstynkcją optyczną o 5 wielkości. Jest prawdopodobne, że większość naszych źródeł radiowych jest pozagalaktycznych, ponieważ nakładają się w przestrzeni parametrów z kwazarami i GRB. – Astro-F. JESTEM
Najnowsza generacja radioteleskopów jest w stanie skanować duże obszary z dużą czułością i tempem, co daje w efekcie ilości danych, które wymagają nowych metod, aby lepiej zrozumieć tranzyt nieba.
Tutaj opisujemy wyniki pierwszego obywatelskiego projektu naukowego poświęconego parabolicznemu tranzytowi radiowemu, wykorzystując dane z teleskopu MeerKAT w tygodniowej kadencji. Wybuchy z kosmosu: MeerKAT został wystrzelony pod koniec 2021 roku i otrzymał około 89 000 ocen od ponad 1000 ochotników w ciągu 3 miesięcy. Nasi ochotnicy wykryli 142 nowe zmienne źródła, które wraz ze znanymi transjentami w naszych polach pozwoliły nam oszacować, że co najmniej 2,1 procent źródeł radiowych zmieniało się z częstotliwością 1,28 GHz w tempie próbkowania i czułości, zgodnie z poprzednimi pracami.
Udostępniamy pełny katalog tych źródeł, które są jak dotąd największymi kandydującymi wariantami radiowymi. Wstępne źródła znalezione z odpowiednikami w archiwum obejmują pulsar (B1845-01) i gwiazdę maserową OH (OH 30.1-0.7), a także odzyskanie znanych gwiezdnych rozbłysków i podwójnych dżetów rentgenowskich w naszych obserwacjach. Dane z teleskopu optycznego MeerLICHT wraz z szacunkami długoterminowej zmienności spowodowanej luminescencją wskazują, że większość nowych zmiennych to AGN. To mówi nam, że naukowcy-obywatele mogą wykrywać zjawiska, które zmieniają się w skali czasowej od tygodni do kilku lat.
Sukces pod względem udziału ochotników i zasług naukowych zapewnia dalszy rozwój projektu, podczas gdy my wykorzystujemy oceny ochotników do opracowywania technik uczenia maszynowego w celu znajdowania stanów przejściowych.
Alex Anderson, Chris Lintott, Rob Fender, Joe Bright, Francesco Carotenotto, Laura Dressen, Mathilde Espence, Kelebugil Gashaloy, Ian Heywood, Alexander J. van der Horst, Sara Mota, Lauren Rhodes, Evangelia Tremo, David R. Williams, Patrick Woodt , Xian Zhang, Steven Blumen, Paul Grote, Paul Freiswijk, Stefano Garatana, Bayasweni Saikia, Jonas Anderson, Liseth Ruiz-Arroyo, Loic Peart, Matthew Bowman, Wilfred Domenico, Thorsten Eschweiler, Tim Forscheth, Sauro Godenzonier, Carla Lahoz, Kyle J Melville, Marian de Souza Nascimento, Leticia Navarro, Sai Parthasarathy, Pelonen, Najma Rahman, Jeffrey Smith, B. Stewart, Newton Timoc, Chloe Turek, Isabelle Whittle
Komentarze: Zaakceptowany przez MNRAS, 14 stron + załącznik zawierający nasz główny arkusz kalkulacyjny
Tematy: wysokoenergetyczne zjawiska astrofizyczne (astro-ph. astrofizyka galaktyk (astro-ph.GA); instrumenty i metody astrofizyczne (astro-ph.IM)
Cytowane jako: arXiv:2304.14157 [astro-ph.HE] (lub arXiv: 2304.14157v1 [astro-ph.HE] dla tej wersji)
Termin składania
Kto: Alex Anderson
[v1] Czwartek, 27 kwietnia 2023 r., 12:53:38 UTC (3453 KB)
https://arxiv.org/abs/2304.14157
„Analityk. Nieuleczalny nerd z bekonu. Przedsiębiorca. Oddany pisarz. Wielokrotnie nagradzany alkoholowy ninja. Subtelnie czarujący czytelnik.”
