Wirus koronowy w Polsce. Polscy naukowcy stworzyli pięć scenariuszy epidemii COVID-19

Tymczasowa Rada Doradcza COVID-19 pod przewodnictwem Polskiej Akademii Nauk zaprezentowała we wtorek pięć hipotetycznych scenariuszy rozwoju epidemii COVID-19 w 2021 roku, ze szczególnym uwzględnieniem ich konsekwencji dla Polski w nadchodzących latach.

Pierwszy z nich zakłada, że ​​Narodowy Program Szczepień Przeciwko COVID-19 odniesie sukces w 2021 roku. Kolejne trzy scenariusze – że szczepionka nie wystarczy do poradzenia sobie z infekcją i wreszcie – że równolegle do tej epidemii może pojawić się nowy patogen. „Z naukowego punktu widzenia wszystkie mogą się zdarzyć i na wszystkie trzeba być przygotowanym” – piszą naukowcy.

Sprawdź TVN24 w internecie >>>

Eksperci wskazują na trzy główne decyzje – po pierwsze, musimy być instytucjonalnie przygotowani na nowe zagrożenia epidemiczne. W Polsce powinna istnieć multidyscyplinarna organizacja ekspercka monitorująca epidemię na świecie. Konieczne jest unowocześnienie, szkolenie i dofinansowanie służb zdrowotnych i epidemiologicznych oraz wdrożenie skutecznego systemu gromadzenia danych o zagrożeniach epidemią i praktykach szczepień.

Po drugie – w naszym kraju trzeba pielęgnować naukę i wiarę w nią. Po trzecie, ważna jest współpraca i odpowiedzialność, które przejawiają się w gotowości do szczepień. „Tylko w ten sposób można uniknąć niepotrzebnych strat dla ludzi i gospodarki” – piszą badacze.

Pierwszy ze scenariuszy wskazanych przez naukowców jest taki, że ogłoszony przez rząd krajowy program szczepień przeciwko COVID-19 ma zakończyć się sukcesem w 2021 roku. Ta opcja umożliwi zaszczepienie dużej części populacji przeciwko COVID-19, tym samym osiągając odporność stadną.

Sytuacja ta zakłada, że ​​ograniczenia administracyjne oraz niepewność i obawa przed kontrolowaniem działalności obywateli mogą się stopniowo zmniejszać. Polska gospodarka będzie powoli rosnąć i wracać do aktywności. Ta optymistyczna sytuacja zakłada, że ​​w latach 2021/2022 i 2022 zdarzać się będą sporadyczne przypadki COVID-19, abyśmy mogli swobodnie podróżować do krajów, w których zakażenie COVID-19 jest pod kontrolą.

Drugi scenariusz zakłada, że ​​do 2021 roku Krajowy Program Szczepień przeciwko COVID-19 nie zostanie pomyślnie wdrożony. Może się to zdarzyć, jeśli jest zbyt wiele osób, które nie chcą się szczepić. Sytuacja ta zakłada kontynuację epidemii w Polsce (być może nieco mniejsze nasilenie w miesiącach letnich i większe w miesiącach jesienno-zimowych), czasowo ograniczając lub wstrzymując podróże i podróże do Polski.

W takiej sytuacji eksperci spodziewają się wzrostu klinicznych objawów lęków, lęku społecznego, depresji, zaburzeń psychicznych i innych chorób psychicznych w wyniku stresu związanego z przewlekłą infekcją. Wzrośnie liczba samobójstw, samookaleczeń i innych szkodliwych zachowań (nadużywanie alkoholu i narkotyków, agresja, przemoc). W takiej sytuacji gospodarka ulegnie stagnacji – rząd będzie zmuszony do wprowadzenia przejściowych ograniczeń.

Scena 3 przewiduje, że do 2021 roku szczepienia przeciwko szeroko dostępnej szczepionce COVID-19 zostaną wkrótce wyeliminowane. Przewiduje się, że do 2021 r. Większość ludzi w Polsce zostanie zaszczepiona. Chociaż początkowo zmniejsza to częstość występowania COVID-19, układ odpornościowy z czasem zaczyna zanikać. Tak więc liczba pacjentów z COVID-19 ponownie wróci do zdrowia.

Następnie my – radzą naukowcy – uważnie monitorować sytuację i systematycznie testować losową grupę reprezentatywną dla naszej populacji. Wdróż również strategię testów certyfikacyjnych (co najmniej 300 prób na milion osób dziennie). W takiej sytuacji należy zachęcać do podejmowania środków zmniejszających poziom infekcji, takich jak noszenie masek, przestrzeganie zasad higieny i zachowanie odpowiedniej odległości. Lokalne ogniska infekcji należy szybko ugasić, na przykład za pomocą kontroli. Program szczepień przypominających należy rozpocząć później.

Scena czwarta przewiduje, że szczepy wirusa SARS-CoV-2 odporne na szczepionki pojawią się w 2021 roku. Dzięki monitorowaniu konieczne jest wówczas przewidywanie nowych wariantów i zastosowanie nowej metody do szybkiego rozwoju szczepionek i zmiany w zależności od pojawiających się barier.

„Ponadto członkowie zespołu szacują, że z czasem wirus zmieni się również w słabszego wirusa, stając się w końcu stosunkowo nieszkodliwym patogenem, podobnym do sezonowych wirusów koronowych”.

W końcu Scena Piąta przewiduje, że w najbliższych latach uderzy nas zupełnie nowy patogen. „Nie znamy wszystkich wirusów groźnych dla człowieka, wiele chorób jeszcze się nie pojawiło, a wiele innych jest nieaktywnych” – czytamy w raporcie. Jeśli kolejna nowa choroba pojawi się, zanim infekcja COVID-19 zostanie stłumiona, dwa różne węzły będą musiały walczyć jednocześnie z dwoma zupełnie różnymi patogenami.

„Aby przetrwać w przyszłości kolejną epidemię, polska gospodarka potrzebuje dwóch dużych inwestycji: ochrony zdrowia i ochrony przed epidemią” – zauważają eksperci.

Profesor w Tymczasowej Radzie Doradczej ds. COVID-19, Prezes Polskiej Akademii Nauk. Jersey Tassiaski, prof. Krzysztof Pyrć, dr Annna Plater-Zyberk, dr Aneta Afelt, prof. Makorsatta Kosovska, prof. Radosva Ovsuk, dr Hub. Anna Ochab-Marcinek, dr Wojciech Paxos, dr Hub. Magdalena Rosica, prof. Andrzej i dr Hub. Tomas Smiatox.