To morskie stworzenie zmienia się w dziecko, gdy czuje się zestresowane – ale czy odzwierciedla to starzenie się?

To inwazyjne stworzenie morskie z znikającym odbytem i skłonnością do zjadania młodych może mieć jeszcze jednego asa w rękawie.

Według norweskich badaczy, gdy życie orzecha morskiego nie układa się pomyślnie, kurczy się i przybiera kształt larwy i pozostaje taki do czasu, aż sytuacja znów się poprawi.

„Odkryliśmy, że pod pewnymi warunkami zwierzęta te mogą powrócić do poprzedniego etapu życia” – powiedział Paul Burkhardt, biolog ewolucyjny z Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Jak to się dzieje Gospodarz gościnny Susan Bonner.

„Było to zupełnie nieznane w przypadku tej grupy gatunków. To było bardzo niezwykłe odkrycie”.

Autorzy badania opisują to jako „odwrotną ewolucję” – lub po prostu odwrócenie starzenia. Jeśli mają rację, orzechy morskie dołączają do wybranej grupy organizmów, o których wiadomo, że mają tę niezwykle rzadką zdolność, wraz z… Turritopsis dohrniznany również jako, Nieśmiertelna meduzaI Kochany Echinococcus, Rodzaj pasożytniczego tasiemca.

Niektórzy naukowcy krytykują jednak wnioski z badania, twierdząc, że choć udokumentowano już zdolność orzechów morskich do zmiany kształtu i rozmiaru w odpowiedzi na bodźce zewnętrzne, nie oznacza to, że mogą one ewoluować w przeciwnym kierunku.

I były rezultaty Badanie opublikowano w tym tygodniu w czasopiśmie BioRxiv Nie został on jeszcze poddany recenzji.

Reakcja na stres

Pani Mnemiopsisznany również jako galaretka z orzechów morskich lub brodawkowata galaretka grzebieniowa, nie jest meduzą, ale raczej rodzajem przezroczystego, klapowanego bezkręgowca morskiego, znanego jako ctenopods.

„Żyją w oceanie i wyglądają jak orzechy włoskie i mają magiczne światło. Ilekroć je zobaczysz, zapamiętasz to do końca życia. To bardzo piękny widok” – powiedział Burkhardt.

Pochodzą z wybrzeża Atlantyku, ale stały się gatunkiem inwazyjnym w oceanach Europy i Azji, gdzie podróżują po całym świecie, wchodząc na pokłady zbiorników balastowych na statkach.

Aby dowiedzieć się, czy orzechy morskie mogą przejść odwrotną ewolucję, Burkhardt i jego koleżanka, biolog morski Joan Soto-Angel, poddali je dwóm głównym stresom: głodowi i uszkodzeniom.

Pozbawili meduzy pożywienia na dwa tygodnie i zrazikowali je, odcinając galaretowate płaty. Burkhardt przyznaje, że metody te wydają się surowe, ale twierdzi, że orzechy morskie w naturze spotykają się z podobnie trudnymi warunkami.

Mówi, że wygłodzone i uszkodzone orzechy morskie skurczyły się mniej więcej do swoich rozmiarów, gdy były w stadium larwalnym.

Co więcej, u 13 z 65 ryb wyhodowano pary macek, których używały do ​​polowania na mikroskopijne ofiary, co normalnie robiły tylko w stanie larwalnym. Gdy kowalik morski osiąga dorosłość, jego macki kurczą się do tego stopnia, że ​​przestają działać, a zamiast tego wykorzystuje swoje płaty i inne przydatki do polowania.

„Zasadniczo od dorosłości mogą wrócić do młodszego etapu” – powiedział Burkhardt.

Kiedy stworzenia zostały ponownie nakarmione, powróciły do ​​​​swoich zwykłych rozmiarów i kształtu.

Odwrócona ewolucja – czy zwykła, stara transformacja?

Burkhardt twierdzi, że ta zdolność może zapewnić orzechom morskim przewagę ewolucyjną i pomóc wyjaśnić, w jaki sposób mogą one przetrwać tygodnie w wodzie balastowej statku bez pożywienia i dobrze się rozwijać w oceanach na całym świecie.

„Jeśli jesteś zdrowym, dużym dorosłym, potrzebujesz dużo jedzenia. A jeśli masz takie warunki, będziesz się w nich rozwijać, żyjąc jak duży, szczęśliwy orzech morski. Jeśli nie, musisz obmyśl strategię, prawda?” Powiedział.

„Drzewo orzecha morskiego mogło znaleźć sposób na zmniejszenie się i powrót do innego, młodszego stadium. W tamtym czasie mogło być w stanie żerować w znacznie mniejszych ilościach i dzięki temu przetrwać w trudnych warunkach”.

Jamila Javedpour, która zajmowała się badaniem orzechów morskich, ale nie była zaangażowana w te badania, twierdzi, że zaobserwowała również kurczenie się w laboratorium, gdy nie było pożywienia, ale wzrost i wykorzystanie macek larw sprawia, że ​​te odkrycia są nowatorskie.

„Te odkrycia sugerują, że odwrotna ewolucja może odgrywać kluczową rolę w adaptacji organizmów morskich do zmieniającego się środowiska, zwłaszcza pod presją działalności człowieka” – powiedział CBC pocztą elektroniczną Javedpour, profesor ekologii na Uniwersytecie Południowej Danii.

Ale nie wszyscy są o tym przekonani.

Mark Martindale, dyrektor Whitney Marine Bioscience Laboratory na Florydzie, powiedział CBC, że każdy, kto pracował z meduzami, wie, że są one zdolne do kurczenia się i regeneracji, zatem wyniki badania „nie stanowią wielkiego problemu”.

Zgadza się z tym Sidney Tam, biolog z Uniwersytetu Bostońskiego, który badał ten gatunek.

„Upadek liczebności zwierząt głodzonych i poddanych lobotomii… z pewnością nie następuje w wyniku odwrócenia procesów rozwojowych i nie należy go nazywać ewolucją odwrotną” – Tam powiedział CBC w e-mailu.

Tam twierdzi, że trafniejsze byłoby stwierdzenie, że orzech morski „odnawia się i przestawia”, aby „naśladować” kształt swojej formy larwalnej.

Mówi, że gdyby meduza grzebieniowa rzeczywiście powróciła do wcześniejszego etapu swojego życia, spodziewałby się zmniejszenia liczby rzęsek, nitkowatych organelli, na częściach ich ciała zwanych blaszkami grzebieniowymi.

„Uzyskany fenotyp może na pozór wyglądać jak larwa, ale tak nie jest. Myślę więc, że autorzy oszukują się, twierdząc, że to, co widzą, wynika z odwrócenia rozwoju do wczesnego etapu cyklu życiowego” – powiedział.

Autorzy podtrzymują jednak swoje wnioski.

Według Soto-Angel liczba płytek grzebieniowych w badanych orzechach morskich uległa zmniejszeniu i zmniejszyła się. Ale głównym dowodem, jego zdaniem, jest wzrost i wykorzystanie macek larwalnych.

„Rozwój odwrotny polega na powrocie do poprzedniego etapu cyklu życia i właśnie tego chcemy”. Pani Mnemiopsis „To prawda” – powiedział.