Nawet porównując z wieloma innymi emocjonalnymi hitami To myJack Pearson, który wziął udział w serialu NBC, czwartkowy odcinek był huczący.
Godzina rozwinęła się całkowicie w retrospekcji, aby lata 80., do tygodnia, w którym Jack musiał pochować swoją matkę Marilyn. Temat postawił na ciężką pracę Milo Ventimiglia, gdy Jack doświadczył intensywnego żalu, że nie poznał lepiej swojej matki po tym, jak z powodzeniem opuściła jego agresywnego ojca – i, oczywiście, miażdżący żal po stracie rodzica, którego kulminacją był bolesny szloch Jacka w ramionach Rebeki na końcu odcinka. (Czytać pełne podsumowanie.)
TVLine rozmawiał z Ventimiglią o jego wyjątkowym odcinku w ostatnim sezonie serialu i o tym, jak odcinek sezonu 3 znalazł się w prośbie, którą skierował do gwiazdy Mandy Moore tuż przed kręceniem.
TVLINE | Jak daleko wiedziałeś, że Jack straci mamę?
Chyba pod koniec [Season 3]Dan [Fogelman, series creator] powiedział to [Episode 4] miał być dla mnie całkiem dużym epizodem, a on po prostu dał mi ramy… Nie wiedziałem o tym wiele, dopóki scenariusz nie został opublikowany i wszyscy mogliśmy go przeczytać na potrzeby produkcji, i to było po prostu bolesne. Dla mnie doświadczenie utraty rodzica, nie wiem. Naprawdę nie czekam na to. Ale rozumiem też, że jako osoba, która dobrze o tym wie, jest jeszcze tyle do rozpakowania, że jest już zrobione. Rzeczy są zrobione.
Cały odcinek, w którym Jack nie tylko żyje pamięcią i pamięta rzeczy z młodości z mamą, ale także musi skonfrontować się tylko z logistyką i wszystkim, zanim dojdzie do punktu realizacji, który następuje pod koniec odcinka, kiedy mówi: „Rebecca, nie mam już mamy”. To wszystko jest po prostu bardzo ciężkie i przytłaczające, i chociaż Jack był stoickim lwim kamieniem, który dba o to, by nikt inny nie cierpiał, nie powodował żadnego dyskomfortu ani niczego, wiesz, nie jest na to niewrażliwy. Będzie doświadczał rzeczy tak samo, jak każda inna osoba.
Tak więc powrót w bardzo dziecinny sposób i powiedzenie żonie: „Nie mam już mamy, to dość bolesne”.
TVLINE | Porozmawiaj ze mną o kręceniu tego kawałka z Mandy Moore. Jak wyglądały przygotowania? To taki wielki moment, wyobrażam sobie, że nie chciałbyś robić tego zbyt wiele razy.
Nakręciliśmy to chronologicznie od wejścia do drzwi. Myślę, że mieliśmy, no wiesz, kilka rzeczy przed tą całą sekwencją, kiedy wszyscy wracają z pogrzebu w Ohio i do przygotowywania jedzenia, a potem dzieci siedziały i jadły i tak dalej. Pamiętam, jak tylko patrzyłem na dzieci — i wiesz, wszystko jest napisane w scenariuszu. Jack karmi swoje dzieci tym posiłkiem, który ugotowała mu mama, gdy był małym chłopcem i pamiętam, jak patrzyłem na Kaza [Womack, who plays Young Kevin]. Kaz spojrzał w górę i uśmiechnął się do mnie podczas jedzenia, a to po prostu mnie zmiażdżyło – tak jak było zamierzone.
Pamiętam, że kiedy przeszliśmy do następnej sekwencji, w której Jack rzeczywiście musi się przeprosić i jest w drugim pokoju, Mandy po prostu mówiła: „Milo, co mogę dla ciebie zrobić, czego potrzebujesz?” A ja na to: „Po prostu daj mi znać, że tam jesteś, wiesz?” Ale myślę, że człowiek, jakim jest Jack, produkt lat 40., który poszedł na wojnę we wczesnych latach 70., wiesz, nigdy nie pokaże swoich emocji. Więc wiedząc, że jego dzieci są w innym pokoju, a żona jest tam i tak dalej, nadal trzymał się do nich plecami, ponieważ nigdy nie chciałby, żeby to widziały.
To jak sezon 3, myślę, kiedy są w samochodzie, a Rebecca śpiewa piosenkę i musi się odwrócić, bo nie chce, żeby zobaczyła, jak bardzo go to wzrusza. To tylko 100 procent Jacka… Więc pomyślałem: „Hej, po prostu daj mi znać, że tam jesteś”, a kamery włączyły się i weszliśmy do środka, i myślę, że na początku byłem na krawędzi z powodu tego, co już zrobiliśmy. nakręcony do odcinka i sam się do niego przygotowując. I Mandy weszła i położyła rękę na moim ramieniu, a ja odwróciłem się i to była scena.
TVLINE | Wiem, że wszyscy mówią takie rzeczy aktorom, ale jako ktoś, kto nie musi tego robić w mojej pracy, nie wyobrażam sobie, bym wyciągnął to z siebie na polecenie.
[Laughs] Chodzi o to, że mam szczęście, ponieważ Jack nie reaguje emocjonalnie. Po prostu nie jest postacią emocjonalną, ale to nie znaczy, że jako aktor nie mogę się tam dostać. To część pracy, część CV, musisz umieć robić te rzeczy w sekcji umiejętności specjalnych… Więc dla mnie to było po prostu upewnienie się, że to było szczere i prawdziwe. I ja absolutnie pocił się ze stresu, musiał przeżyć tę świadomość i uwierzyć w to tak, jak Jack wierzy w to przed kamerą.
Doprowadziło to również do tego, że następnym razem, gdy siedziałem z rodzicami, po prostu tam siedziałem. Pamiętam, że po prostu obserwowałem mamę. Patrzyłem tylko, jak je. Ona tak jakby na mnie patrzy, mówi: „Co słychać, kolego?” – Och, nic. Po prostu cieszę się obserwowaniem, jak moja mama je, wiesz? [Laughs]
„Gracz. Introwertyk. Rozwiązujący problemy. Twórca. Myśliciel. Przez całe życie ewangelista żywności. Orędownik alkoholu.”
