The Watergate Storm: jak pamięta go były agent FBI i stażysta DNC 50 lat później

Około północy 17 czerwca 1972 r. 21-letni stażysta Bruce Gifner wyłącza światła, wychodząc z siedziby Komitetu Narodowego Demokratów (DNC) w biurowcu Watergate w Waszyngtonie.

Dziś, kiedy Amerykanie świętują udaremnienie napadu, który ostatecznie doprowadzi do upadku prezydenta USA Richarda Nixona, Jeffner może powiedzieć z naciskiem: „Byłem ostatnią osobą legalnie w biurze Watergate w nocy, do której doszło do włamania”.

Pochodzący z Ohio pozostawał do późna w biurach, długo po tym, jak wszyscy wyszli, korzystając z planu DNC na rozmowy zamiejscowe, aby zadzwonić do swoich byłych i obecnych przyjaciół, rodziców i dziewczyn.

„Może zacząłem około 19:00 i rozmawiałem, rozmawiałem i po prostu rozmawiałem” – powiedział Givner, obecnie 71-letni prawnik podatkowy w Kalifornii. „Rozmawiałem z co najmniej dziesięcioma osobami, może więcej”.

Mając łazienki w miejscu, które zamknęłoby go z biura, postanowił wyjść na balkon i wysikać się do donicy, ponieważ „myślał, że to nie zaszkodzi roślinom”.

Jeffner nie wiedział, że wszystkie jego działania były monitorowane przez grupę niedoszłych złodziei planujących szturm na biura DNC i że udaremniał ich plany, i że robiąc to, mógł zmienić bieg Amerykańska historia.

Gefner jest tylko jedną z dziesiątek osób, które bezpośrednio lub pośrednio odegrały jakąś rolę w szturmie na Watergate – najsłynniejszą próbę rabunku w historii USA.

Tego dnia 50 lat temu pięciu mężczyzn zostało aresztowanych za włamanie i oskarżonych o próbę włamania, próbę przechwycenia komunikacji telefonicznej i inne.

Ale prawdziwy dramat nadszedł później, gdy odkryto, że pracowali dla Komitetu ds. Reelekcji Prezydenta (CREEP) i mieli nadzieję znaleźć materiał, który pomógłby Partii Republikańskiej w ponownym wyborze Nixona na drugą kadencję.

Późniejsza próba Nixona utrudniania sprawiedliwości przez udaremnienie śledztwa FBI doprowadziłaby do bezprecedensowych przesłuchań politycznych w telewizji, wyroków skazujących czołowych doradców prezydenta za przestępstwa i jego ostatecznego upadku.

pochodzenie -brama

Wydaje się, że pół wieku później zainteresowanie Watergate nie osłabło. Nadal jest tematem książek, podcastów i rozrywki, a nowa seria o skandalu zatytułowana Gaslit W rolach głównych Julia Roberts i Sean Penn na początku tego roku i w kolejnym roku, Hydraulicy w Białym DomuZ Woodym Harrelsonem i Justinem Theroux na drodze.

Od tego czasu przyrostek stał się „bramą” dołączoną do dzisiejszego skandalu, a wszelkie nowe polityczne kontrowersje, które się pojawiają, są często porównywane do Watergate pod względem zakresu lub dotkliwości.

Ale sama nieciągłość, która zapoczątkowała łańcuch wydarzeń, jest również źródłem magii, ponieważ punkty orientacyjne słynnej nieciągłości wciąż mają jakiś kształt lub formę.

Hotelu Howard Johnson, w którym były agent FBI Alfred Baldwin szukał złodziei Watergate z pokoju 723, już nie istnieje. Stał się akademikiem George Washington University, ale został sprzedany deweloperowi i obecnie jest budynkiem mieszanym, który łączy mieszkania i handel na parterze.

Sama Watergate to ogromny, postępowy kompleks, który obejmuje budynek biurowy, hotel i kondominia. Hotel Watergate, w którym J. Gordon Lady i E. Howard Hunt zorganizowali włamanie z pokoju 214, gdzie mogli zajrzeć bezpośrednio do biura DNC, jest w opłakanym stanie. Pozostał pusty przez tak długi czas, że przeszedł sześcioletnią renowację za 125 milionów dolarów, ponownie otwarty w 2016 roku i umocnił jego powiązania z historią polityczną.

Naprawdę akceptujemy ten aspekt i nie wstydzimy się tego” – powiedział Ali Lu, dyrektor marketingu Watergate.

„To coś, co wydarzyło się tutaj. Więc w odbudowie i rebrandingu chcieliśmy być częścią naszej tożsamości”.

Na przykład pokój 214 został przekształcony w „pokój skandalu” udekorowany tak, aby „przywołać ducha lat 70.” z uwzględnieniem takich przedmiotów, jak lornetka, ręczna maszyna do pisania i dwie niestandardowe szaty „przykrywające”.

„Nie ma potrzeby włamywać się” jest napisane na kartach dostępu gości, a recepcja rozdaje długopisy z napisem „skradzione z Watergate”.

Dawne biuro DNC jest teraz miejscem historycznym

Jeśli chodzi o lokalizację włamania, biura Komitetu Narodowego Demokratów dawno już nie było. Obecnie biuro to zajmuje Wydawnictwo Sage.

Ale wydawnictwo starało się też nie zapomnieć o spuściźnie Watergate. Jeden pokój nosi nazwę Pokój Nixona i zawiera pamiątki z epoki Watergate, w tym dokumenty w ramkach z czasów, które odnoszą się do różnych stron skandalu.

Ma tablicę z napisem „Miejsce historyczne” i wskazuje, że złodzieje zostali złapani „w tym miejscu w kompleksie biurowym Watergate”.

Khalid Wilson, który pracuje w IT w Sage, powiedział, że złodzieje również przedostali się przez to, co jest teraz stołówką, gdzie okrągłe drewniane stoły, automaty i kuchenki mikrofalowe zastąpiły szafki na dokumenty, krzesła biurowe i dokumenty Partii Demokratycznej.

„Jestem tu od 2017 roku” – powiedział Wilson. „Zawsze są ludzie, którzy chcą przyjść i zobaczyć pawilon. Wcześniej podłogi były otwierane, aby ludzie mogli wchodzić na górę i spacerować”.

17 czerwca był właściwie drugim razem, kiedy złodzieje włamali się do biura DNC. Pierwszy raz miał miejsce 28 maja, kiedy zespół kierowany przez Lady włamał się i podłożył podsłuchy w telefonach pracowników. Drugi hack miał częściowo na celu naprawienie niektórych problemów z tymi monitorami.

Ale te plany były przygotowywane przez Jeffnera, który kiedyś powiedział Lydee do ABC News:

„[He] Został, został i został” – powiedziała Lydy o stażyście w ABC News. Jest piątek wieczorem. To był lojalny Demokrata”.

Czy to możliwe, że to opóźnienie doprowadziło do aresztowania złodziei?

„Jestem w 100 procentach przekonany, że nie mam pojęcia”, powiedział Jeffner.

Nie pierwsza drużyna

Kiedy wyszedł z budynku, o 12:05, Givner wpadł na Franka Wellsa, ochroniarza budynku, i obaj przeszli przez ulicę do Howarda Johnsona, żeby kupić hamburgery i ser.

Jednak, kiedy Wills wrócił do budynku, zauważył kawałek taśmy zakrywającej zatrzask drzwi podczas swoich obchodów.

„Na początku myślałem, że to coś, co zrobiła ekipa sprzątająca” Ken Hughes, specjalista ds. badań w Miller Center Uniwersytetu Wirginii i autor książki W pogoni za cieniami: taśmy Nixona, sprawa Chennault i początki Watergate.

„ Więc zdejmij to. A kiedy wrócił później, stwierdził, że ponownie to skleili, więc to był rodzaj… pomyłki. „

Potem Willis wezwał policję. Przybył zespół funkcjonariuszy w cywilu i aresztował złodziei: Jamesa McCorda, Franka Sturgisa, Eugenio R. Martineza, Bernarda L. Parkera i Franka Sturgessa, wszyscy z powiązaniami z CIA.

„[The burglary crew] To nie był pierwszy zespół. „To była drużyna amatorska” – powiedział Paul Magallanes, jeden z agentów FBI przydzielonych do sprawy.

„Ta konkretna sprawa podlegała naszej jurysdykcji. Więc kiedy wydarzyła się w poniedziałek rano, było chaotycznie”.

Pracujemy z tym samym człowiekiem.

Ze względu na hiszpańskie pochodzenie Magallanesa przydzielono mu rozmowę z niektórymi złodziejami, którzy mieli pochodzenie kubańskie. Powiedział, że wszyscy byli uprzejmi, dobrze ubrani, ale udzielali niewiele informacji. Jednak jeden ze złodziei, Martinez, agent CIA, który pracował dla agencji podczas prób infiltracji Kuby, powiedział coś, co przykuło jego uwagę.

„Powiedział: »Pracujemy z tym samym facetem«” — wspomina Magallanes. „Zapytałem go, co przez to rozumie. Powiedział: „No wiesz, pracujesz dla rządu”. Pracuję z rządem. A my zajmiemy się rządem i człowiekiem, prezydentem”.

„Byłem zszokowany i zdumiony tym, co mi powiedział. Ale nie powiedział dokładnie tego, o czym mówił”.

(Martinez został później ułaskawiony przez prezydenta Ronalda Reagana, co uczyniło go drugą osobą, obok Nixona, ułaskawioną w Watergate).

Magalnes przeprowadzi następnie wywiady z niektórymi kluczowymi graczami, w tym Judith Hoback Miller, księgową w CREEP.

„To był bardzo ważny wywiad. To naprawdę otworzyło sprawę. Potem mieliśmy dowody, aby kontynuować, co było ważne”.

Jednak 50 lat później wciąż istnieją pewne tajemnice dotyczące procesu włamania.

Hughes powiedział, że nie ma prawdziwych dowodów na to, że sam Nixon wiedział o planie szturmu na biuro Watergate DNC i najwyraźniej nie sądził, by był to wart zachodu cel.

„Nic nie wskazuje na to, że Nixon specjalnie chciał włamać się do DNC” – powiedział.

„Było wiele spekulacji i kontrowersji dotyczących tego, czego dokładnie szukali” – powiedział. „Ale nie znaleźli wiele korzyści”.