Słowo „legendarny” może zabrzmieć zbyt ciężko na występ na imprezie charytatywnej, która była esencją tamtych czasów. w odróżnieniu Koncert w Bangladeszu Lub Live Aid, koncerty benefisowe No Nukes pozostawiły trwały ślad kulturowy – ale w poniedziałek Bruce Springsteen I Ulica E Pokazy w Madison Square Garden, teraz wbudowane w nowy film muzyczny i album na żywo, Legendarne koncerty No Nukes z 1979 rokuUchwyć kluczowy moment w drodze do sławy Springsteena, jednocześnie zapewniając pierwsze profesjonalnie nagrane i nagrane spojrzenie na zespół E Street Band z pełnym rykiem. Spektakl to także pierwszy raz, kiedy Springsteen zanurzył palec w aktywizmie politycznym, elemencie, który ostatecznie stał się definiującą częścią jego publicznej osobowości.
Springsteen nie był współzałożycielem Musicians United for Safe Energy, organizacji, która jesienią 1979 roku zapoczątkowała koncerty No Nukes. Jackson Brown, Graham Nash, Bonnie Wright i John Hall (członek zespołu soft rockowego). Orleans, która słynęła z przebojowej piosenki „Still the One” z 1976 roku (która później została wybrana do Izby Reprezentantów) MUSE w następstwie wypadku nuklearnego na Three Mile Island, katastrofy, która trafiła na pierwsze strony gazet tej wiosny. Tragedia na Three Mile Island zainspirowała Springsteena „Roulette”, uzdrawiający strzał strachu, który był pierwszą piosenką wyciętą podczas jego sesji albumowych w 1980 roku. rzeka Ale leżał uśpiony, dopóki nie został wydany jako strona B w 1988 roku.
Springsteen napisał „ruletkę” w pierwszej osobie, koncentrując się na ludzkich żniwach związanych z awarią elektrowni jądrowej, a nie na jej polityce, iw rzeczywistości tak też poradził sobie z koncertami No Nukes. Unikał światła reflektorów na imprezach promocyjnych poprzedzających wrześniowe koncerty i nie robił wiele, jeśli chodzi o rzeczywisty aktywizm, będąc związany z MUSE. Uczestniczył w sesji zdjęciowej, która zaowocowała w 1979 r. tocząca się skała Strony promujące relacje, ale nie wziął udziału w towarzyszącej konferencji prasowej i nie wydał oświadczenia w sprawie energetyki jądrowej. Po prostu dołączył do rachunku, zgodził się sfilmować i nagrać na kolejny album i dokument, i to było aż nadto: bilety na jego dwa główne koncerty wyprzedały się w ciągu godziny.
Te szybkie wyprzedaże pokazują, jak Springsteen był już ukochaną postacią w rejonie Nowego Jorku i Legendarne koncerty No Nukes z 1979 roku Ujawniona z radością z wzajemnej adoracji artysty i publiczności. E Street wydaje się być zachwycona, że może zagrać imprezę tak, jak widzi to publiczność: większą część roku spędzili zamknięci w studio, pocąc się nad albumem zatytułowanym Linki, które łącząa we wrześniu 1979 roku jego ukończenie wydawało się nieuchronne, chociaż Springsteen później pociągnął go na korzyść ewentualnego podwójnego albumu. rzeka. Mgiełka studia rozproszyła się, gdy w końcu pojawili się na scenie 21 września 1979 roku, tuż przed 30. urodzinami Springsteena.
Bruce wskazuje na swój wiek podczas pokazów No Nukes, mówiąc, że „nie może tak żyć, mam 30 lat! Moje serce zaraz do mnie podąży!” Jednak wygląda niemożliwie młodo i muskularnie, gdy prowadzi E Street Band w maratonie, który odbywa się z dużą prędkością sprintu. Jak widać w filmie, Springsteen jest niespokojny – skacze, tańczy i wędruje – i przekłada swoją pasję na nagrania. Dzięki temu playlista jest zorganizowana jak impreza i otwiera się z mocnym podmuchem Ciemność na skraju miasta Materiał przed piosenką „River” po raz pierwszy pojawił się na scenie. Najcichsze momenty na koncercie, „River” opierały się na historii nastoletniej ciąży jego siostry i zwracały uwagę na głębokie wyczucie kunsztu pisania piosenek, który rozwinąłby dalej w Nebraska. Tutaj towarzyszy mu kolejna nowa melodia zatytułowana „Sherry Darling”, głośna i zabawna muzyka rockowa, która wysyła braterskie rytmy imprezowe do Jersey Shore. „Sherri Darling” prowadzi stały przypływ energii i witalności, wysadzane parą… stworzony do biegania Piosenki o ucieczce („Thunder Road” i „Jungleland”), a następnie optymistyczne „Rosalita” i „Born to Run”.
Stamtąd Springsteen odkrył potencjał odkupienia w zestawie starych rock’n’rollowych piosenek, zapraszając Jacksona Browna i Toma Petty’ego na kopię „Stay” Maurice’a Williamsa i The Zodiac, piosenki, którą Brown przepisał na mieszankę z „ Załadunek”. „ zatrudnienie Bez paliwa. Następnie zespół E Street Band wykonał oszałamiający 25-minutowy bieg przez Detroit Medley, „Quarter to Three” Gary’ego US Bonds i „Rave On!” Kierując się ostrym zamachem Maxa Weinberga, poświęcają czas, by zaprezentować saksofon R&B Clarence’a Clemonsa oraz fajne klawisze Danny’ego Federici i Roya Bittana, przedmioty, które przywołują wspomnienia złotej starożytności, ale są przekształcane przez intensywność zestawu. Springsteen dopracuje tę estetykę dalej rzeka, co doprowadziło do jego pierwszej katastrofy z „Głodnym sercem”, ale Legendarne koncerty No Nukes z 1979 roku Dostarcza nieokrojoną dawkę czystego rock’n’rolla. Bruce Springsteen i zespół E Street zgromadzili obszerny katalog, ale utrzymywali kontakt ze swoją publicznością za pomocą popularnego slangu starych piosenek. Te znajome refreny i haczyki to konie bojowe, ale zespół E Street Band wykorzystuje je jako sposób na ominięcie. Lata zwykłych koncertów nie zmniejszyły mocy tego programu: ma wyraźną mieszankę uroku i mocy, brzmienie zespołu, o którym wiesz, że zrobili krok do przodu i nadal mają zawroty głowy od hałasu oni robią. To zespół barowy składający ofiarę.
Kupić: handel surowcami
(Pitchfork zarabia prowizję od zakupów dokonanych za pośrednictwem linków partnerskich na naszej stronie.)
Złap w każdą sobotę 10 naszych najlepiej ocenionych albumów tygodnia. Zapisz się do newslettera 10, aby słuchać Tutaj.
„Gracz. Introwertyk. Rozwiązujący problemy. Twórca. Myśliciel. Przez całe życie ewangelista żywności. Orędownik alkoholu.”
