Powstanie Chin rzuca cień na zatłoczone mokradła Hongkongu | Wiadomości środowiskowe

Hongkong, Chiny – Barry Ma patrzy przez soczewkę swojego teleskopu o dużym powiększeniu i podnosi rękę, jednocześnie kiwając głową z podekscytowania.

„tutaj!” mówi półgłosem. „Popatrz tutaj.”

Mama zauważyła parę maleńkich perkozów – ptaka, który wygląda jak kaczka, ale nie jest spokrewnionym gatunkiem – pływającą w stawie na mokradłach Hongkongu, położonych na wiejskich Nowych Terytoriach miasta.

Przewodnik środowiskowy dla WWF Hong Kong (WWF-Hong Kong), Ma prowadzi małą grupę gości przez rezerwat przyrody Mai Po w jasnym słońcu w wilgotny poranek.

Zidentyfikował szereg gatunków w rezerwacie o powierzchni 380 hektarów (939 akrów): ptactwo wodne białopiersiowe; pryniaty żółtobrzuchy, szczudła czarnoskrzydłe, rudziki, sroki wschodnie; Czapla wielka i czapla mała.

Ale jego entuzjazm hamuje niepewna przyszłość mokradeł, które są także domem dla żab, krabów, łuskowców, bawołów wodnych, a nawet garstki wydry euroazjatyckiej, nieuchwytnego nocnego ssaka.

Urbanizacja zbliża się do terenów podmokłych i dopiero okaże się, czy różnorodność biologiczna regionu może nadal rozwijać się wraz z rozwojem człowieka.

Rząd Hongkongu, który jest nominalnie częściowo autonomiczny w stosunku do Pekinu w ramach systemu znanego jako „jeden kraj, dwa systemy”, uznał znaczenie ochrony terenów podmokłych i przedstawił propozycje zachowania ich różnorodności biologicznej. Jednocześnie urzędnicy i społeczność biznesowa są zaangażowani w rozszerzenie integracji miasta z południowymi Chinami.

Aby rzucić okiem na to, co ma nadejść, wystarczy spojrzeć na Deep Bay, akwen oddzielający Mai Po od Chin kontynentalnych.

Lśniące wyżyny Shenzhen, z populacją przekraczającą 17 milionów, wznoszą się tuż za mokradłami, wyraźnie przypominając o szybkiej industrializacji gospodarczej regionu.

Przyszłość mokradeł Hongkongu, ważnego punktu zatrzymania ptaków wędrownych, wygląda niepewnie. A wysiłki na rzecz ochrony terenów podmokłych – podejmowane zarówno przez rząd, jak i organizacje pozarządowe zajmujące się ochroną środowiska – są obecnie analizowane.

Mai Po leży głęboko w proponowanej przez rząd Hongkongu północnej metropolii — ambitnym planie przekształcenia głównie wiejskiego obszaru w rozległą społeczność mieszkaniową i handlową, która umocniłaby jego połączenie z Shenzhen, ważnym ośrodkiem technologicznym, w którym znajdują się firmy takie jak Tencent, Huawei i DJI .

Plan jest częścią zwrotu Hongkongu w kierunku tak zwanego Greater Bay Area, który obejmuje części prowincji Guangdong, w tym Shenzhen, a także Makau i Hongkong. Liczy prawie 90 milionów ludzi.

Plan Northern Metropolis został przyjęty z ostrożnym optymizmem wśród ekologów, ale mówią, że potrzeba więcej szczegółów.

„Rozumiemy, że rządy są zorientowane ekonomicznie, ale koncentrujemy się na tym, co mogą zrobić, aby chronić przyrodę” – powiedział Al Jazeera Yu Yat-tung, dyrektor Towarzystwa Obserwacji Ptaków w Hongkongu. „Czekamy na więcej szczegółów dotyczących strony konserwatorskiej”.

Yu dodał, że propozycja Northern Metropolis powinna być czymś więcej niż „słowami na papierze”.

„Musimy zobaczyć konkretny plan”.

Podobnie Billy CH Howe, główny wykładowca w Szkole Nauk Biologicznych Uniwersytetu w Hongkongu, powiedział, że propozycja ochrony terenów podmokłych wydaje się być pozytywnym krokiem, ale „ogólny brak jest szczegółów dotyczących wdrożenia”.

Howe powiedział, czy plan Northern Metropolis faktycznie przyniesie korzyści systemowi terenów podmokłych jako całości, dopiero się okaże.

„Bardzo trudno powiedzieć”.

Rząd wyobraża sobie Północną Metropolis jako ośrodek dla sektorów innowacji i technologii oraz zrobi miejsce dla setek tysięcy nowych mieszkań.

Obecna populacja nowych obszarów północnych wynosi około 960 000 osób, z około 390 000 mieszkań, według rządu. Obecna populacja Hongkongu wynosi około 7,4 miliona.

Rząd twierdzi, że po ukończeniu, w ciągu około 20 lat, projekt Northern Metropolis mógłby zapewnić mieszkańcom 2,5 miliona mieszkańców i zwiększyć łączną liczbę mieszkań do 926 000 jednostek.

Liczba miejsc pracy w regionie wzrośnie do około 650 000 ze 116 000. Chociaż oczekuje się, że wzrost ten wywrze presję na tereny podmokłe, rząd obiecał zachować różnorodność biologiczną regionu poprzez integrację rozwoju obszarów wiejskich i miejskich, przy jednoczesnym promowaniu ochrony przyrody i ekoturystyki.

Dyrektor naczelny Hongkongu John Lee, przywódca miasta, nazwał Metropolis North „przyczółkiem dla strategicznego rozwoju Hongkongu” w swoim październikowym przemówieniu politycznym.

„W regionie rozpoczęto już wiele dużych projektów rozwojowych”, powiedział Li w swoim przemówieniu, dodając, że region ostatecznie stanie się „nowym międzynarodowym miastem internetu i technologii”, które będzie promować rozwój biznesu i zrównoważone życie.

Li obiecał również chronić tereny podmokłe, mówiąc, że rząd kupi prywatne tereny podmokłe i stawy rybne „o wartości ekologicznej i rozwinie system parków ochrony terenów podmokłych, mający na celu zwiększenie potencjału ekologicznego dla rozwoju Północnego Regionu Stołecznego”.

Według statystyk rządowych mokradła zajmują prawie 5 procent — ponad 50 kilometrów kwadratowych (19 mil kwadratowych) — z 1110 kilometrów kwadratowych Hongkongu. Zapewniają szereg korzyści zarówno ludziom, jak i dzikiej przyrodzie, łagodząc zmiany klimatu, zapewniając źródło pożywienia i gromadząc wodę deszczową, co pomaga zapobiegać powodziom.

W swojej propozycji Northern Metropolis rząd oszacował, że całkowity obszar przybrzeżnych terenów podmokłych i rezerwatów wyniesie około 20 kilometrów kwadratowych, co obejmuje istniejący park mokradeł i rezerwat przyrody Mae Po.

WWF-Hongkong zarządza rezerwatem przyrody od prawie 40 lat pod zwierzchnictwem rządowego Departamentu Rolnictwa, Rybołówstwa i Ochrony, który sam jest odpowiedzialny za całe 1540 hektarów (3805 akrów) śródlądowego obszaru Mae Po w Zatoce Ramsar.

Eric Wickramanayake, dyrektor ds. dzikiej przyrody i terenów podmokłych w WWF Hong Kong, powiedział, że propozycja dotycząca projektu Northern Metropolis ma być „szyta na miarę”, aby uwzględnić tereny podmokłe w infrastrukturze.

„Musimy ściśle współpracować z władzami” – powiedział Wakramanayake Al Jazeera, dodając, że jego organizacja działa również jako pies stróżujący. „Nie możemy sprzeciwiać się rozwojowi za wszelką cenę – rozwój musi nastąpić – ale rozwój musi łączyć priorytety ochrony”.

Ochrona pomaga również zachować źródła utrzymania pracowników, którzy są zależni od terenów podmokłych i ich zasobów, powiedział Wakramanayake.

„Muszą istnieć rozwiązania, które zapewnią ludziom wyżywienie, zakwaterowanie i stabilną przyszłość” – powiedział.