W archiwach polskiego radia warstwy taśmy leżą w zakurzonych pomieszczeniach. Półki są zaśmiecone ponad siedemdziesięcioletnimi zapisami, a dyski twarde powoli zastępują kopie analogowe, ponieważ pliki są bez wysiłku digitalizowane. W każdym czeka, aby usłyszeć głos z przeszłości. SEPR.online ma nadzieję odpowiedzieć na ich wezwanie.
SEPR – czyli Studio Eksperymentalne Polskiego Radia – było jednym z pierwszych eksperymentalnych studiów radiowych w bloku wschodnim. Założone po upadku stalinizmu w 1957 roku studio dostarczało efekty dźwiękowe i muzykę do filmów oraz programów radiowych i telewizyjnych. Tutaj, w słynnym „czarnym pokoju” studia, kompozytorzy tacy jak Krzysztof Penderecki i Eugeniusz Rudnik, prawdziwe legendy polskiej muzyki eksperymentalnej i elektronicznej, mogą wskrzesić swoje awangardowe, sonorystyczne idee.
Nowo powstały SEPR.online, wraz z dwoma młodymi, eksperymentalnymi kompozytorami, ma nadzieję kontynuować tę tradycję, udostępniając starannie wyselekcjonowane archiwa SEPR. Hoyer, na podstawie Adama Vica lub Crago Ihh haha. Pobierają próbki SEPR i wplatają je płynnie we własne kompozyty. Projekt jest nie tylko kolaboracją, ale także w 100 procentach zdalnym – odnotowanym podczas pierwszego lokautu rządowego między Londynem a kilkoma polskimi miastami: Warszawą, Krakowem, Gdańskiem i Lots.
„Irytująco skromny fanatyk telewizyjny. Totalny ekspert od Twittera. Ekstremalny maniak muzyczny. Guru Internetu. Miłośnik mediów społecznościowych”.
