Po 150 latach życia wśród nagrobków londyńskie Hardy Tree upada

Londyn, Wielka Brytania Przewodnik turystyczny Jack Chesher oprowadził wiele osób po historii odpornego drzewa. Nazwany na cześć wiktoriańskiego pisarza Thomasa Hardy’ego, samotny jesion znajduje się w odległości krótkiego spaceru od stacji King’s Cross, w St Pancras Gardens i jest otoczony nagrobkami.

Od ponad 150 lat jest obchodzony jako symbol życia pośród śmierci, ale teraz kultowe drzewo dobiegło końca. Wytrzymałe drzewo upadło w tym tygodniu po tym, jak zostało osłabione przez niedawną burzę.

„Naprawdę moją natychmiastową reakcją był żal” – powiedział Checher. Zdarza się Gospodarz gościnny Helen Mann. „Pięknie jest na to patrzeć”.

Opisał korzenie drzewa rosnącego wśród nagrobków jako potężny obraz, chociaż wiedział, że umiera.

Odporne drzewo zostało zaatakowane przez grzyba w 2014 roku i od tego czasu infekcja gnije drzewo od wewnątrz. Rada lokalna Camden, przewidując śmierć drzewa, podjęła kroki w celu zarządzania jego ostatnimi latami.

„Dookoła drzewa jest poręcz” – powiedział Checher. – Kiedyś jednak mogłeś się do niego zbliżyć [now] Przez jakiś czas wokół drzewa były poręcze, żeby w razie upadku nie spadło na nikogo”.

Istnieją plany wymiany balustrady na większą i „nieco ładniejszą” konstrukcję, zauważył Checher, ale seria burz w tym roku osłabiła drzewo. Potem, po tych wszystkich latach, drzewo ostatecznie upadło na początku tego tygodnia.

„Około 14:30 w drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia niektórzy lokalni mieszkańcy usłyszeli, jak spada na ziemię” – powiedział.

Przewodnik odwiedził St Pancras Gardens w środę i zobaczył różę na jednym z nagrobków w pobliżu drzewa.

„Wiele osób odeszło i złożyło wyrazy szacunku” – powiedział. Usłyszał także zaimprowizowane czytanie wiersza Thomasa Hardy’ego.

Historia twardego drzewa

Teraz wszystko, co pozostało z drzewa Hardy’ego, to jego pień na podwórku za kościołem Old St Pancras. Cmentarz był kiedyś używany do pochówków – i był znacznie większy niż obecnie.

Tak było do lat 60. XIX wieku, kiedy przez dziedziniec przecięły plany linii kolejowej, a żeby stacja mogła powstać, trzeba było coś zrobić z pochowanymi tam blisko 10 tysiącami ciał.

Thomas Hardy był wówczas uczniem architekta. Cheshire powiedział, że wykonał „przerażającą” i „ohydną” pracę polegającą na ekshumacji ciał i przeniesieniu ich nagrobków.

„Można by pomyśleć, że to artysta, pisarz lub ktoś z bujną wyobraźnią ułożyłby ten pokaz Tombstone” – powiedział. „Podejrzewam … [it] Mówi się, że w rzeczywistości bardzo go to wpłynęło.

Idealnie ułożony stos nagrobków zgromadzonych wokół jesionu, mówi Checher, przypomina mu o kontrastach, takich jak życie i śmierć, wzniosłe i przerażające, niszczycielskie i piękne. Możesz zobaczyć te motywy w pismach Thomasa Hardy’ego, mówi Chesher.

„Żyjąc w tym okresie wiktoriańskim, który jest czasami nazywany wiekiem wyburzenia – z powodu kolei, z powodu masowych programów oczyszczania, które miały miejsce w tym czasie w Londynie – wiele musiało zostać zburzonych w imię postępu” — powiedział Checher.

„Drzewo Hardy jest w dużej mierze produktem tego okresu”.

koło życia

Członek Rady Camden Adam Harrison Tryb oświadczenia Wczoraj o planach powalonego drzewa.

„Bardzo nam przykro, że nasze ukochane drzewo Hardy Tree upadło i już rozpoczęliśmy dyskusję z członkami lokalnej społeczności na temat sposobów upamiętnienia drzewa i jego historii” – powiedział członek rady.

Rada rozważa pozyskanie drewna w celu stworzenia pomnika, takiego jak ławka lub posadzenie nowego drzewa. Z drugiej strony Cheshire podniósł pomysł, aby pozwolić naturze działać.

„Właściwie rozmawiałem z rektorem uniwersytetu”, powiedział przewodnik, „i był całkiem chętny do pozostania tam tak, jak był… podczas gdy ona się rozkładała… to również byłaby część jej historii”.