Amritsar, Indie W obliczu niepokojącego braku tlenu medycznego rząd Pendżabu skontaktował się z premierem Narendrą Modim w celu ułatwienia „korytarza tlenowego” z Pakistanem, głównym sąsiadem Indii, który dzieli 550-kilometrową (342-milową) granicę z północno-zachodnim stanem.
Było co najmniej osiem przypadków wniosków od premiera Pendżabu Amarindara Singha i innych polityków stanowych, proszących Modiego o zakup tlenu z Pakistanu, którego miasto Lahore znajduje się zaledwie 50 kilometrów (31 mil) od Amritsar.
Żądanie zakupu tlenu z Pakistanu pojawiło się po tym, jak premier Pakistanu Imran Khan zaoferował Indiom pomoc 25 kwietnia. Towarzystwo charytatywne Edhi w Pakistanie również zgłosiło się na ochotnika do wysłania pomocy medycznej w związku z gwałtownymi przypadkami koronawirusa w tym kraju.
Jednak hinduski rząd BJP Modiego odmówił jakiejkolwiek pomocy ze strony „wrogiego narodu”, pośród drugiej śmiertelnej fali koronawirusa, który każdego dnia zabijał tysiące ludzi.
„To zaprzeczenie okazuje się śmiertelne dla pacjentów w Pendżabie, którzy nie wiedzą, który oddech będzie ich ostatnim oddechem” – powiedziała Al Jazeera Georgette Singh Ujla, posłanka do parlamentu z Amritsar.
Koło było pierwszym, który napisał do Modiego 26 kwietnia w poszukiwaniu specjalnego korytarza tlenowego z Pakistanem, ponieważ jest on geograficznie bliski. Kiedy nie otrzymał odpowiedzi od premiera, napisał ponownie 27 kwietnia, a następnie kolejne listy 2 i 5 maja.
W międzyczasie Singh wydał 4 maja oświadczenie, w którym stwierdził, że centrum odrzuciło jego propozycję zezwalającą lokalnym władzom Pendżabu na import tlenu z Pakistanu przez granicę Wagah-Atari w pobliżu Amritsar.
Chociaż od odrzucenia centrum minęło ponad 10 dni, zakłócony łańcuch dostaw tlenu w Pendżabie nie został jeszcze przywrócony.
W zeszłym tygodniu co najmniej trzy szpitale w Amritsar wydały rozpaczliwe wezwania pomocy, twierdząc, że wyczerpały się ich zapasy tlenu. Lokalna administracja zorganizowała ratujący życie gaz z pobliskiej okolicy.
Urzędnik państwowy zaznajomiony z kryzysem, który poprosił, aby nie podawać nazwiska, powiedział, że stracił liczbę komunikatów SOS, które szpitale opublikowały w ciągu ostatnich kilku dni. Powiedział Al-Jazeerze: „Codziennie, co kilka godzin, jest wezwanie pomocy ze szpitala”.
Pacjenci w maskach czekają na swoją kolej w holu szpitala w Bhatinda [Lalita Verma/Al Jazeera]
Od 3003 nowych przypadków koronawirusa zgłoszonych w ciągu 24 godzin w Pendżabie 13 kwietnia do 6947 przypadków odnotowanych 17 maja, odnotowano ponad dwukrotnie więcej infekcji w tym stanie w ciągu miesiąca.
Od poniedziałku w stanie było 73 616 aktywnych spraw, co prawdopodobnie przekroczy 100 000 w przyszłym tygodniu.
Dane rządu stanowego pokazują, że z tych aktywnych przypadków co najmniej 25-30 procent pacjentów wymaga regularnego wspomagania tlenem. Indyjskie Ministerstwo Zdrowia oblicza, że ciężki pacjent z Covid-19 potrzebuje od 10 do 60 litrów tlenu na minutę.
24 kwietnia sześciu pacjentów straciło życie w szpitalu Nilkanth w Amritsar po tym, jak w placówce zabrakło tlenu, powiedział Sunil Devgan, dyrektor szpitala Al Jazeera.
„23 kwietnia w naszym szpitalu brakowało tlenu. Z 20 butli dziennie nasze zużycie wzrosło do 100 butli z powodu epidemii. W nocy 23 kwietnia traciliśmy pacjentów prawie co pół godziny”.
Z sześciu osób, które zmarły tej nocy w szpitalu z powodu braku tlenu, pięć było leczonych z powodu COVID-19.
„Pomimo niezliczonych wezwań SOS, nikt nie przyszedł nam z pomocą. Jak dotąd, po wielu dniach staramy się o dostarczenie tlenu na czas. Postępując zgodnie z instrukcjami administracji Pendżabu, nie przyjmujemy teraz niebezpiecznych pacjentów z COVID-19”.
Dzienne zużycie tlenu w Pendżabie w dniu 30 kwietnia wyniosło 203,8 ton. 7 maja osiągnął 250,6 ton metrycznych, co oznacza wzrost o prawie 50 ton w ciągu tygodnia. 17 maja podskoczył do 304 ton metrycznych.
Jednak rząd centralny podniósł limit tlenu w Pendżabie do 247 ton w dniu 11 maja, po tym, jak stan złożył desperackie dwutygodniowe wnioski o co najmniej 300 ton metrycznych dostaw.
Z 247 ton metrycznych tlenu, prawie 70 ton pochodzi z fabryki w Bukaro, mieście we wschodnim stanie Jharkhand, oddalonym o ponad 1750 kilometrów (1088 mil). Szpitale w Pendżabie twierdzą, że tlen z Bukaro ledwie dociera do nich na czas.
Od 7 maja brakowało 211 ton metrycznych tlenu z innych zakładów w kraju, również z powodu problemów logistycznych, a urzędnicy twierdzili, że dzienne zapotrzebowanie na tlen w Pendżabie jest znacznie większe niż to, co codziennie dociera do stanu.
Wśród wyzwań logistycznych dla źródła tlenu z Jharkhand, Singh 10 maja ponownie wezwał Modiego do zwiększenia całkowitego udziału tlenu z roślin w stanach w pobliżu Pendżabu.
Lekarze sprawdzają koncentratory tlenu z powodu braku tlenu w Pendżabie. Kredyt – Jurkrat Singh„Dlaczego czekamy na tlen z Bukaro, oddalonego o 1758 kilometrów, podczas gdy możemy uzyskać tlen z Lahore zaledwie 50 kilometrów?” Powiedział, spiesz się na wyspę.
Parlamentarzysta zasugerował, że oba kraje mogłyby stworzyć system barterowy, w którym mogłyby wymieniać podstawowe zasoby, których potrzebowały.
„W czasie, gdy liczba przypadków rośnie również w Pakistanie, system współdzielenia zasobów przez granicę Wagah-Atari może być ważny dla obu krajów” – powiedział.
Indie już otrzymują pomoc od Chin i innych krajów islamskich. Jeśli wstydzi się prosić o pomoc domniemanego wroga, wtedy możemy zapłacić Pakistanowi lub wymienić cukier lub pszenicę jako barter.
„Gdybyśmy mogli dostarczyć szczepionki do Pakistanu, dlaczego nie wziąć z niego tlenu? Kto wie, że może to poprawić nasze stosunki z Pakistanem?”
Stosunki między tymi dwoma krajami były napięte od czasu, gdy subkontynent indyjski uzyskał niepodległość od rządów brytyjskich w 1947 roku i został podzielony przez krwawy podział, tworząc Pakistan z większością muzułmańską.
Oba kraje uzbrojone w broń nuklearną stoczyły dwie z trzech głównych wojen między nimi o sporne terytorium Kaszmiru, które, jak twierdzą, jest w pełni, ale kontroluje jego część, a napięcia między nimi osiągnęły szczyt w 2019 r., Kiedy Indie anulowały specjalne status Kaszmiru. Kontrolowana przez nią część Kaszmiru.
Jednak w rzadkiej poprawie w stosunkach na początku tego roku oba kraje potwierdziły swoje zaangażowanie w porozumienie o zawieszeniu broni z 2003 r. Wzdłuż ich spornej granicy w Kaszmirze. Po tym spokoju nastąpiła wymiana wiadomości między Modim i Khanem, w której obaj przywódcy podkreślili potrzebę dialogu i przyjaznych stosunków.
Oprócz napisania do Modiego, Ugla wysłała również kilka listów do Federalnego Ministra Zdrowia, Harsha Vardana. Skontaktował się również 29 kwietnia z Ministerstwem Spraw Zagranicznych, na czele którego stał Subramaniyam Gishankar, oraz z przewodniczącym parlamentu Uum Birlą. Powiedział tylko, że odpowiedziała mu Birla.
W odpowiedzi na pytanie Al-Dżaziry o oficjalne komentarze w tej sprawie, indyjskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych odmówiło jakiejkolwiek korespondencji z Pendżabem w sprawie importu tlenu z Pakistanu. Vardan i inni sekretarze ministerstwa zdrowia nie odpowiedzieli na e-maile z zapytaniami wysłanymi przez Al Jazeera.
Rzecznik BJP Vijay Chothaiwil powiedział, że nie będzie komentował sprawy, ponieważ dotyczy ona stosunków dwustronnych między Indiami a Pakistanem.
Koło jest niespokojne. „Z rąk do ust sytuacja w Pendżabie jest jeszcze gorsza.” „Tragedia czeka,” powiedział Al Jazeera.
„Internetowy geek. Myśliciel. Praktyk od piwa. Ekspert od bekonu. Muzykoholik. Certyfikowany guru podróży.”
