Paryż (AP) – Od Australijki wykonującej słynny taniec „kangur” po srebrną medalistkę Litwy w duragu, Debiut olimpijski w breaku W niektórych momentach pojawiały się pytania widzów, czy uchwycono w nich istotę sztuki hiphopowej Gry Paryż.
Rachel Jean, czyli „Dziewczyna złamać Raygan” 36-letnia profesor z Sydney w Australii szybko zyskała sławę w Internecie, ale niekoniecznie dzięki swoim umiejętnościom na poziomie olimpijskim. Rywalizując z dzikimi tańczącymi dziewczynami o połowę młodszymi od niej, opuściła etap ligowy, nie zdobywając ani jednego punktu, pokonując swoje niekonwencjonalne ruchy i nie dorównując poziomem umiejętności swoim przeciwniczkom.
Pewnego razu Jean uniosła jedną nogę, stojąc i odchyliła się do tyłu, z rękami wygiętymi w stronę uszu. Innym razem, leżąc na boku, sięgnęła do palców u nóg, po czym przewróciła się i zrobiła to jeszcze raz, ruchem, który nazwał „ruchem kangura”.
Jan ma doktorat z kulturoznawstwa, a na jej stronie na LinkedIn znajduje się informacja, że „interesuje się kulturalną polityką przełomu”.
„Nie mogłabym pokonać tych dziewcząt w tym, co potrafią najlepiej – w ruchach wykorzystujących władzę” – powiedziała Jean. „Oferuję kreatywność”.
Klipy jej występów stały się popularne w TikToku i innych miejscach, a wielu było zdenerwowanych jej ruchami na scenie olimpijskiej jako reprezentacją kultury hip-hopowej i tanecznej.
„To tak, jakby naśmiewali się z tego gatunku” – napisał jeden z użytkowników na X.
Niektóre z nich były „dziwnie widoczne”.
Szczególnie wielu czarnoskórych widzów krytykowało litewska srebrną medalistkę B-Girl Nikę (prawne imię i nazwisko Dominika Panevic) za noszenie duraga podczas każdej walki. Durag, który zniewoleni Afrykanie nosili do wiązania włosów do pracy, nadal jest noszony przez Czarnych w celu ochrony i stylizacji włosów. Stał się modnym symbolem czarnej dumy w latach 60. i 70. XX wieku, a w latach 90. i na początku XXI wieku stał się także popularnym elementem stylu hip-hopowego. Ale noszony przez tych, którzy nie są czarni, durag można uznać za zawłaszczenie kulturowe. Banewicz jest biały.
Aktor Kevin Fredericks Amerykańska aktorka Nancy Ajram odpowiedziała na Instagramie, że Banevic nosi nakrycie głowy, mówiąc, że „dziwnie wydaje się widzieć kogoś, kto nie potrzebuje tego do ochronnego stylu lub fal, ubranego w durag”.
Ostatecznie 17-letnia breakgirl zdobyła srebrny medal po porażce w finale z Japonką Ami (Ami Yuasa).
Ze swojej strony Banevich przypisał swój sukces i charakterystyczny styl tancerzom z Bronksu z lat 70. – OG – czyli „oryginalnym gangsterom” w hip-hopie, którzy stworzyli ten taniec.
„Reprezentowanie i podnoszenie poprzeczki za każdym razem to ogromna odpowiedzialność, ponieważ wykonali niesamowitą robotę. Mam wielki szacunek dla oryginalnych twórców tańca i pionierów, którzy wymyślili te wszystkie ruchy. Bez nich nie byłoby to możliwe” – dodała. powiedział. „Gdyby nie oni, taniec nie byłby tym, czym jest dzisiaj. Dlatego jestem im wdzięczny”.
Obawy związane z utratą złamanych korzeni
Slajdy z piątkowego wieczoru „mogły odwrócić uwagę wielu nowych widzów od reakcji, jakiej oczekiwali po naszym programie olimpijskim” – powiedział w wiadomości tekstowej dla agencji Associated Press Zach Slasser, wiceprezes Breaking for Gold USA i USA Dance.
„Musimy zmienić narrację na temat wczorajszego pierwszego wrażenia dotyczącego breakingu jako sportu olimpijskiego. Występowały znaczące niedociągnięcia organizacyjne i administracyjne, które można było łatwo pogodzić, ale niestety wpłynęły one negatywnie na pierwszy punkt kontaktu łamania z nową publicznością na całym świecie. „
Wyzwaniem dla organizatorów Igrzysk Olimpijskich było przybliżenie kultury tańca i hip-hopu szerokiemu gronu odbiorców, w tym wielu widzom, którzy sceptycznie odnosili się do dodania tego rodzaju tańca do kalendarza igrzysk olimpijskich. Inni się bali Przechwycona subkultura Hip-hop jest popularny wśród młodych ludzi w czarnych i brązowych społecznościach w Bronksie jako sposób na ucieczkę przed przemocą i dyskryminacją. Konflikty i konflikty społeczne i gospodarcze oraz złożenie oświadczenia o wzmocnieniu pozycji w czasie, gdy nowojorscy politycy określali ich mianem zaginionych dzieci i wyjętych spod prawa.
Bojkot uchodźców Manizha Talash, Lub „Break Talash Girl”, która ucieleśniała te buntownicze uczucia, przywdziewając płaszcz „Wolnych Afgańskich Kobiet” podczas walki przed kwalifikacjami – osobiste i wyzywające oświadczenie 21-latki, która uciekła z rodzinnego Afganistanu, aby uciec przed rządami talibów . Talash został szybko zdyskwalifikowany za złamanie olimpijskiego zakazu wypowiadania się na stadionie.
Amerykańskie dziewczyny breakdance zostały w piątek wyeliminowane w ćwierćfinale, co było ciosem dla reprezentowanego przez nie kraju Dom hip-hopu Być może będzie to jedyny występ tej dyscypliny na Igrzyskach. B-girl Logistx (prawne imię i nazwisko Logan Edra) i b-girl Sunny (Sunny Choi) zajęły 12. miejsce na świecie, ale nie dostały się do ćwierćfinału.
„Taniec na igrzyskach olimpijskich zmienił sposób, w jaki niektórzy ludzie tańczą” – powiedziała Choi, odnosząc się do najseksowniejszych ruchów i pełnych występów „Taniec zmienia się z czasem. Może jestem staroświecką osobą i nie chcę się zmieniać… Myślę, że wiele osób w naszej społeczności tak robi.” „Trochę się obawiali, że to się stanie”.
W sobotę B-boye wyjdą na scenę, aby dać olimpijskiej sztuce tańca kolejną szansę na reprezentowanie kultury.
___
Redaktor ras i grup etnicznych AP, Aaron Morrison, przyczynił się do powstania tego raportu z Nowego Jorku.
___
Igrzyska Olimpijskie AP: https://apnews.com/hub/2024-paris-olympic-games
Noreen Nasser, Associated Press
„Nieuleczalny badacz twittera. Amatorski adwokat mediów społecznościowych. Wielokrotnie nagradzany guru muzyki. Becon ćpuna. Skłonny do napadów apatii”.
