„Gwiazdy wydawały się dogadywać z Mickiem, kiedy był za kamerą; sprawiając, że dotykał i pobudzał wyjątkową charyzmę swoich poddanych. Jego intencje są zawsze intensywne. Jego skupienie jest zawsze obrzydliwe”.
„Człowiek zafascynowany obrazem, wessał widzialne istoty przez swój obiektyw i zanurzył się w ich sztuce, tworząc w ten sposób jedne z najwspanialszych obrazów, jakie muzyk rockowy kiedykolwiek widział. Aby poznać Micka, musiał pokochać. Był mitycznym stworzeniem; polubień, których już nigdy nie będziemy mieć”.
Mick Rock otwiera się na temat współpracy z Music Hall of Fame
Urodzony w 1948 roku zespół rockowy zyskał rozgłos w latach 70. dzięki pracy nad portretami muzyków, w tym Lou Reeda i The Ramones, oraz pracy nad okładkami albumów, w tym „The Madcap Laughs” Sida Barretta, „Transformer” Lou Reeda i „Coney Island Baby”, „Raw Strength” Iggy’ego and the Stooges, „Queen II” i „Sheer Heart Attack”, „Koniec stulecia” w The Ramones, „I Love Rock’n’Roll” Joan Jett.
Przyjaźń Rocka z późnymi gwiazdami Davidem Bowie i Sydem Barrettem przyciągnęła wiele uwagi: Rock był tam, aby przynieść początkowy sukces zespołowi Barretta Pink Floyd, podobnie jak decyzja jego przyjaciela o opuszczeniu grupy i pozostaniu z dala od światła reflektorów. Jako utalentowany pisarz i znakomity fotograf, to Rock był ostatnim wywiadem z Barrettem w 1971 roku dla Rolling Stone, na dziesięciolecia przed śmiercią gwiazdy rocka w 2006 roku.
Fotograf wcielił się również w rolę oficjalnego ilustratora Davida Bowiego w latach 1972-1973, a zmiennokształtny artysta podpisał prawie 2000 swoich intymnych ujęć do książki, która stała się pośmiertnym hołdem, gdy Bowie zmarł w styczniu 2016 roku.
Twórczość Celebration of Rock trwa nadal, a on także portretował współczesnych artystów, w tym Pharrella, The Black Keys, Miley Cyrus, Lady Gagę i Snoop Dogga.
„Gracz. Introwertyk. Rozwiązujący problemy. Twórca. Myśliciel. Przez całe życie ewangelista żywności. Orędownik alkoholu.”
