Edward Rogers próbuje „zająć stanowisko de facto dyrektora generalnego” – mówi jego matka – i naraża giganta telekomunikacyjnego „na niebezpieczeństwo”

Loretta Rogers mówi, że działania jej syna Edwarda mające na celu kontrolowanie Rogers Communications, w tym jego próby „uznania się za de facto CEO” idzie wbrew życzeniom jej zmarłego męża.

82-letnia wdowa po Tedzie Rogersie, pierwszym inwestorze w telekomunikacyjnym gigancie, który nosi jego imię, skomentowała nowego syna w oświadczeniu złożonym w piątek w sprawie sądowej dotyczącej próby Edwarda Rogersa przekształcenia zarządu Rogers Communications dyrektorzy. .

Posunięcie to doprowadziło do niezwykłej sytuacji, w której firma ma dwie grupy, które twierdzą, że są właściwą radą dyrektorów i rozpoczęła wojnę między członkami jednej z najbogatszych rodzin w Kanadzie.

„Nie jestem zadowolona, ​​że ​​mogę przysięgać na to oświadczenie” – powiedziała Loretta. „Ale czuję się do tego zmuszona w świetle zachowania Edwarda, które naraziło na szwank to, co zbudowaliśmy”.

W dokumencie Loretta Rogers opisuje serię wydarzeń, które, jak zauważa, zachwiały jej zaufaniem do jej syna, który, jak mówi, „zignorował” kontrole i salda ustanowione przez jej męża na jego majątku i „naruszył jego zobowiązanie do przestrzegania życzeń Teda”.

„Nic nie martwi[Teda]bardziej niż niepotrzebny publiczny spektakl” – powiedziała Loretta.

Pełnomocnik Edwarda nie komentował dalej sprawy w piątek, powołując się na zbliżającą się rozprawę sądową w tej sprawie.

Edward jest szefem grupy rodzinnej, która kontroluje 97,5% akcji firmy uprawniających do głosowania, co jest mechanizmem ustanowionym przez jego ojca, aby zapewnić rodzinie zachowanie kontroli nad firmą po jego śmierci. Edward powiedział, że ta rola daje mu możliwość usunięcia i zastąpienia pięciu członków zarządu ręcznie wybranymi kandydatami za pomocą pisemnej uchwały.

Zabiega o zgodę sędziego na swoje działania, a sprawa zostanie rozpatrzona w poniedziałek przez Sąd Najwyższy Kolumbii Brytyjskiej, gdzie spółka została zarejestrowana.

Ale jego przeciwnicy, w tym matka i dwie siostry, twierdzą, że powinien był skonsultować się z rodziną i innymi członkami komitetu doradczego funduszu. Twierdzą również, że powinien był zwołać zgromadzenie akcjonariuszy.

„Nie do końca zgadzam się z osobistym poglądem Edwarda, że ​​jest on uprawniony do wykorzystania powierzonej mu pozycji prezesa Control Trust w celu obejścia życzeń Teda i interesów innych członków rodziny Rogers oraz struktury zarządzania, która pozwoliła Rogersowi zostać odnosząca sukcesy spółka publiczna pomimo rodziny” – powiedział Loretta.

„Ted zawsze traktował wszystkie spotkania akcjonariuszy poważnie, pomimo kontroli rodziny. Akcjonariusze mogą krytycznie przeglądać ujawnione informacje, wyniki i plany firmy, a także mogą mówić, kupować lub sprzedawać akcje Rogers”.

O wysiłkach Edwarda, aby skłonić niezależnych dyrektorów do rezygnacji, Loretta powiedziała: „Uważam, że ta kampania Edwarda była nierozsądna. Jest to sprzeczne z jego obowiązkami i ograniczonymi uprawnieniami szefa powiernictwa nadzorczego; jest sprzeczne z życzeniem Teda; ugruntowane praktyki ładu korporacyjnego.”

Loretta powiedziała, że ​​jeśli sąd postanowi, że powinno się odbyć zgromadzenie akcjonariuszy, „zamierzam odwołać się od decyzji Edwarda jako powiernika kontroli w celu zastąpienia niezależnych dyrektorów”.

W jej oświadczeniu znajduje się kopia „Wishing Note” Teda Rogersa do Powierników i Komitetu Doradczego Watch Fund.

Część notatki brzmi: „Nie daj Boże, istnieje sytuacja, w której większość członków zarządu (Rogers) jest całkowicie przeciwna interesom rodziny Rogers, reprezentowanej przez Trust Chair”.

Później kontynuowała: „Jeśli sprawa ma fundamentalną wagę, przewodniczący trustu kontrolnego będzie musiał podjąć publiczne wyzwanie zwołania specjalnego zgromadzenia akcjonariuszy w celu ich zastąpienia (sprzeciwiających się członków zarządu), chyba że najpierw zrezygnują. ”

W swoich dokumentach prawnych Edward twierdzi, że ustawa BC Corporations i Statut korporacji nie wymagają zgromadzenia akcjonariuszy.

„Niezależni dyrektorzy, których Edward próbował odwołać, zrobili dokładnie to, czego oczekiwali od nich akcjonariusze – szczerze mówili o autorytecie Edwarda” – powiedziała Loretta. Skrytykowali Edwarda za próbę przedstawienia się jako de facto CEO Rogersa i narażający fuzję Shaw, i starał się wprowadzić zabezpieczenia, aby uniemożliwić jego ingerencję zaszkodzenie firmie”.

(David Peterson, jeden z grupy niezależnych dyrektorów, których Edward starał się zastąpić, jest także wiceprezesem Torstar Corp., firmy będącej właścicielem Toronto Star.)

Loretta zauważyła również, że w oparciu o notatkę „Ted zamierzał obrócić krzesło zaufania kontrolnego”. Edward jest prezesem funduszu od śmierci Teda w 2008 roku. Usunięcie go z przewodniczącego wymagałoby dwóch trzecich głosów 10 członków komitetu doradczego.

Kontrowersje, które obecnie otaczają firmę, wynikają z nieudanej próby Edwarda we wrześniu, by usunąć Joe Natalie ze stanowiska dyrektora generalnego.

Edwarda Powiedział w swoim oświadczeniu Na początku tego tygodnia doniesiono, że od dawna obawiał się, że występ Natalie nie jest dobry. Chciał mianować dyrektora finansowego Tony’ego Staveriego na stanowisko dyrektora generalnego i powiedział, że zamierza przeprowadzić formalny przegląd przywództwa na poziomie zarządu. Ale jego harmonogram został przyspieszony, gdy Natal przypadkowo dowiedział się o planie.

Stało się to 17 września, powiedziała Loretta, „kiedy pan Natalie zadzwonił do pana Staveri, a pan Staveri przypadkowo odebrał”.

W osobnym oświadczeniu złożonym w piątek John MacDonald, niezależny członek zarządu, który w zeszłym tygodniu został prezesem Rogers Communications, również opisał to wezwanie. Powiedział, że Natalie podsłuchała 21-minutową rozmowę między Stavirim a byłym dyrektorem prawnym Rogersa, Davidem Millerem, po tym, jak Staviri zostawił otwartą linię, nie zdając sobie sprawy, że prezes może usłyszeć dyskusję.

Według MacDonalda, oprócz objęcia przez Staveri stanowiska dyrektora generalnego, plan, o którym usłyszała Natalie, obejmował usunięcie wielu obecnych dyrektorów i powołanie członka zarządu Roberta Depaty na wyższe stanowisko w firmie.

Według oświadczenia Loretty, wezwanie zapoczątkowało łańcuch wydarzeń, w których Edward zastrzelił Natalie bez uprzedniej konsultacji z radą. Powiedziała, że ​​początkowo popierała plan Edwarda, kiedy przedstawił go radzie dyrektorów, ale Później odwrotny kurs Głosowali za poparciem Natale i wypowiedzeniem Staffieri.

Edward przedstawił zarządowi slide deck z KPI, które, jak powiedział, potwierdziły jego twierdzenie, że Natale nie radzi sobie dobrze.

Loretta powiedziała w sądzie, że opierała swój plan na informacjach Edwarda i doradców, w tym Alana Horna. „Później okazało się, że to zaufanie mogło być niesłuszne”.

MacDonald powiedział, że czterech niezależnych dyrektorów wyraziło chęć rezygnacji z powodu działań Edwarda, które obejmowały jednostronne zwolnienie Natalie 19 września przed wszelkimi konsultacjami z zarządem.

Opisał spotkanie tego dnia pomiędzy Natalie, Edwardem i nim samym, podczas którego Edward powiedział Natalie, że chce, aby zrezygnował i przyjął bogaty pakiet odpraw. „Moim zdaniem pan Natalie nie miał innego wyjścia, jak tylko odejść” – powiedział MacDonald. „Niezależnie od tego, czy ostatecznie zostało to sformułowane jako „rezygnacja”, „emerytura”, czy w inny sposób, pan Natal poradził mi, że wierzy, iż Edward go zwolnił”.

MacDonald powiedział, że on i inni niezależni dyrektorzy nie głosowali za zatwierdzeniem zwolnienia Natala – „Edward już to zrobił” – ale raczej nad warunkami jego odejścia. Powiedział, że dyrektorzy dowiedzieli się również, że Staveri został „mianowany przez Edwarda bez żadnej komisji poszukiwawczej ani procesu”.

W ciągu dwóch dni niezależni dyrektorzy wraz z Lorettą Rogers i dwiema siostrami Edwarda, które również zasiadają w zarządzie, odwrócili ścieżkę przyjęcia rezygnacji Natalie i namówili go, by został.

Z plikami od Jeremy’ego Nuttalla