Vancouver – Gdy jego nowa drużyna gorączkowo próbuje dogonić starą drużynę, napastnik Vancouver Canucks, Jason Dickinson, uważa, że jest już za późno na odkupienie swojego sezonu. Ale zwycięstwo nad Dallas Stars na Rogers Arena może pomóc uratować Canucks.
„To jedyna rzecz, o której myślę, jedyny powód, dla którego teraz gram” – powiedział Dickinson Sportsnetowi przed ostatnią poniedziałkową szansą przeciwko Superstars. „Chcę być w play-offach tak źle i widać to tam. Wciąż w ręku. Wygląda na to, że wszyscy spadają teraz jak muchy, więc potrzebujemy wszystkich, z których możemy się wydostać. Po prostu naprawdę chcę być w play-offy”.
Ale nawet ten cudowny wynik — Canucks przegrywający z All-Stars i Nashville Predator o siedem punktów w wyścigu o dziką kartę, na który pozostało tylko siedem meczów — nie uratuje Dickinsonowi sezonu.
„To znaczy, na poziomie osobistym, nie” – powiedział szczerze 26-latek. „To wciąż koszmarny sezon, o którym chciałbym zapomnieć. Ale play-offy to wielkie osiągnięcie jako zespół i jest to powód do dumy. Ale dla wielu innych graczy było dużo pracy… i nie wpłaciłem tyle, ile chciałem lub powinienem był zrobić.
„Umysłowa część tego wydarzyła się na mój własny sposób. Oczekuję od siebie zbyt wiele, a kiedy tak się nie dzieje, zwykle mam trudności z radzeniem sobie ze sobą, a może nawet mam tendencję do zamykania się w niektóre dni. Nie chcę powiedzieć, że nie jestem w 100 procentach wysiłku, ale nie mam 100 procent mojej uwagi, jeśli mentalnie się biję. Ciężko jest się zregenerować dzień w dzień, ponieważ zawsze jesteś tylko w głowie, uniemożliwiając siebie przed realizacją swojego prawdziwego potencjału”.
Dickinson przyznaje, że w swoim pierwszym sezonie z Canucks nie był w pobliżu tego potencjału.
Po podpisaniu projektu rozszerzenia w lipcu zeszłego roku Stars Dickinson poddał się Canucks w zamian za wybór w trzeciej rundzie.
Wszechstronny napastnik, który grał na wszystkich trzech pierwszych pozycjach oraz powyżej i poniżej drużyny All-Star, Dickinson był powszechnie szanowany za swoje umiejętności jazdy na deskorolce i sprawdzania, a także osobowość. Dyrektor generalny Dallas, Jim Neal, powiedział, że Dickinson mógłby nosić przemówienie do gwiazd, gdyby został.
Przejęcie GM Jima Benninga mówiło o przywództwie Dickinsona i jego przydatności jako pozycji trzeciej linii. W Vancouver odbyła się dyskusja na temat pułapu ofensywnego gracza i tego, jak były typ pierwszej rundy z Georgetown, Ont, mógł strzelić o wiele więcej z Canucks, niż osiągnął w ciągu ostatnich trzech lat w Dallas, w tym zdobycia Pucharu Stanleya 2020 Końcowa i średnia punktacja.Odpowiada to 26 punktom w sezonie 82 meczów.
Ale po podpisaniu trzyletniego kontraktu o wartości 7,95 miliona dolarów z Canucks, Dickinson strzelił zaledwie cztery gole i cztery asysty w 55 meczach, opuścił 16 meczów z powodu kontuzji dolnej części ciała, z której jeszcze się nie wyleczył, i spadł na dno skład po odesłaniu Benninga i trenera Travisa Greena w grudniu.
W oparciu o rolę i wykonanie Dickinson może być nieznany wielu swoim byłym współpracownikom.
„To było bardzo trudne, zarówno psychicznie, jak i fizycznie” – powiedział. „W tym roku miałem do czynienia z wieloma kontuzjami. Potem aspekt psychiczny, wszystko to narasta i zaczyna na to wpływać. Jest wiele wątpliwości, które zdarzają się przez cały rok i wiele pytań dotyczących siebie i tego, co robisz. robisz, próbując znaleźć jakiś rodzaj pokoju ze wszystkim i sprawiając, że działa na lodzie. To staje się trudne, gdy walczysz ze swoimi mentalnymi demonami.
Oczekuje się, że w poniedziałek Canucks zagrają bez kontuzjowanego kapitana Beau Horvata, blokując strzał w czwartkowym wygranym 7:1 z Arizona Coyotes, ale może wyzdrowieć kontuzjowanego skrzydłowego Brocka Bowsera. Pod nieobecność Horvata i Bowsera Dickinson ćwiczył w piątek w passie z Eliasem Petersonem.
W sześciu meczach, odkąd odepchnął się od kontuzji, Dickinson strzelił gola i asystował, średnio 13:04 lodowatego czasu. Canucks 5-0-1.
– Jedyną rzeczą jest to, że tak bardzo się starał i bardzo mu zależy – powiedział trener Bruce Boudreaux. „Kiedy go nie było, robił wszystko, co mógł, aby wrócić.
„On jest naprawdę mądrym graczem. Jego liczby (ataków) nie są nawet zbliżone do tego, czego byś chciał. Ale to już przeszłość, więc zobaczmy, co możemy przynieść. Jeśli wyjdzie i wyciągnie (Alex) Chiasson i zdobędzie pięć goli i dwie asysty w ostatnich siedmiu meczach, to byłaby kolejność.
Po czwartej serii po kontuzji ręki Boozera, Keason strzelił pięć goli i trzy asysty w ostatnich czterech meczach – tyle samo punktów, które Dickinson zdobył w tym sezonie.
„Tuż przed tym, jak zostałem zraniony, zacząłem czuć się dobrze z powodu tego, gdzie jestem i czym jestem tutaj” – powiedział Dickinson. „Zawsze byłem szwajcarskim nożem wojskowym w Dallas, więc wszystko w porządku (zmieniam role). Myślę, że komunikacja była dla mnie najważniejsza. Pewnego dnia rozmawiałem z Bruce’em i powiedziałem: 'Graj muzykę, gdziekolwiek chcesz , ale po prostu porozmawiaj ze mną, powiedz mi, czego chcesz”. Wyjdę i zrobię to. Nie jestem kimś, kto byłby dla ciebie problemem. Po tej rozmowie wszystko było świetnie. Mieliśmy bardzo jasną komunikację i wydawało nam się, że wszystko jest dla nas o wiele lepsze”.
Dickinson czasami zastanawiał się, gdzie pasowałby do Canucks i czy drużyna chce go na przyszły sezon. Wielu Canucks ma coś do udowodnienia, a Dickinson ma jeszcze co najmniej siedem meczów, aby coś udowodnić, powiedział w lutym nowy dyrektor generalny Patrick Alvin.
„Nieuleczalny badacz twittera. Amatorski adwokat mediów społecznościowych. Wielokrotnie nagradzany guru muzyki. Becon ćpuna. Skłonny do napadów apatii”.
