Desygnowany na premiera Libanu Saad Hariri rezygnuje z eskalacji kryzysu | wiadomości o polityce

Bejrut, Liban – Desygnowany na premiera Libanu Saad Hariri podał się do dymisji w czwartek po tym, jak nie mógł utworzyć rządu w ciągu ostatnich ośmiu miesięcy.

Hariri zrezygnował po krótkim spotkaniu z prezydentem Michelem Aounem w Pałacu Baabda.

„Wycofałem się z tworzenia rządu” – powiedział dziennikarzom. Aoun wezwał do wprowadzenia pewnych poprawek, które uznał za konieczne, i powiedział: „Nie będziemy w stanie osiągnąć porozumienia między nami. Niech Bóg chroni ten kraj”.

Aoun oskarżył Haririego, że zdecydował się ustąpić przed ich spotkaniem.

„Al-Hariri odrzucił wszelkie poprawki związane ze zmianami w ministerstwach, ich sekciarskim rozmieszczeniem i powiązanymi z nimi nazwiskami” – podało biuro prezydenckie w oświadczeniu.

W wywiadzie dla libańskiej telewizji Al-Jadeed, Hariri powiedział, że wybrał swoich kandydatów na podstawie ich doświadczenia i zdolności do zreformowania gospodarki, ale Aoun tego nie zrobił.

„Zrezygnowałem w 2019 roku, ponieważ chciałem rządu ekspertów, a jeśli stworzymy rząd Michela Aouna, nie uratuje to kraju” – powiedział.

Głównym problemem w tym kraju jest Michel Aoun, który jest sprzymierzony z Hezbollahem, który z kolei go chroni. To jest równanie w kraju i jeśli nikt tego nie widzi, to jest ślepy.

Biuro Haririego odmówiło komentarza na temat Al Jazeery.

Później w czwartek zwolennicy Haririego i jego partii Ruch Przyszłości wyszli na ulice, blokując drogi płonącymi oponami i koszami na śmieci w kilku obszarach wokół Bejrutu. Dziesiątki protestujących w Sportowym Mieście Bejrutu starły się z libańskimi żołnierzami w ekwipunku bojowym, strzelając pokrytymi gumą stalowymi kulami.

Demonstranci wycelowali także w główne autostrady na południe od stolicy. Zamknięto również drogi w północnym Trypolisie i południowym mieście Tyr.

Po ustąpieniu Haririego funt libański osiągnął nowy rekord wszech czasów, przekraczając 21 000 funtów w stosunku do dolara amerykańskiego.

Lira straciła teraz 90 procent swojej wartości, skutecznie wyparowując oszczędności setek tysięcy rodzin. Co najmniej połowa ludności pogrążyła się w ubóstwie, a inflacja cen żywności osiągnęła ponad 400%.

Polityczny impas trwa od ponownego mianowania Haririego w październiku ubiegłego roku, pomimo nacisków dyplomatycznych ze strony Francji, Arabii Saudyjskiej i Stanów Zjednoczonych. Unia Europejska zagroziła nałożeniem sankcji na libańskich urzędników, aby uniemożliwić przejęcie władzy przez nowy rząd.

Sekretarz stanu USA Anthony Blinken powiedział, że rezygnacja była „rozczarowującym wydarzeniem” dla narodu libańskiego.

„Klasa polityczna Libanu zmarnowała ostatnie dziewięć miesięcy” – powiedział Blinken w oświadczeniu – „Libańska gospodarka jest w stanie załamania, a obecny rząd nie zapewnia podstawowych usług w niezawodny sposób. Przywódcy w Bejrucie muszą odłożyć na bok różnice partyzanckie i stworzyć rząd, który służy narodowi libańskiemu. To jest to, czego desperacko potrzebuje lud Libanu.”

Zjadliwy był również francuski minister spraw zagranicznych Jean-Yves Le Drian.

„Liban jest świadkiem samozniszczenia, a winę ponosi klasa polityczna” – powiedział. Wydaje się, że władcy Libanu nie są w stanie znaleźć rozwiązania stworzonego przez siebie kryzysu.

Zwolennicy Haririego zablokowali drogi i starli się z libańskimi żołnierzami w Bejrucie po rezygnacji Haririegoاستقالة [AFP]

„obwiniajcie się nawzajem”

Jamil Moawad, starszy członek Arab Reform Initiative, powiedział, że rezygnacja Haririego jest wspaniałym przykładem sekciarskiej polityki prowadzonej w Libanie.

„Tak było od lat, z wyjątkiem instytucji państwowych, które nie mają już kosmetycznej osłony, jak przed kryzysem gospodarczym” – powiedział Moawad Al Jazeera, dodając, że napięcia na tle religijnym prawdopodobnie wybuchną teraz. „Na następnym etapie zaczną się wzajemnie obwiniać za utrudnianie tworzenia rządu”.

W środę Hariri zaproponował utworzenie rządu 24 ministrów, co według lokalnych mediów dało Aounowi ośmiu ministrów, w tym resorty obrony i spraw zagranicznych.

Hariri kłócił się z Aounem co do wielkości i rozmieszczenia nowego rządu. Aoun oskarżył propozycję Haririego o brak chrześcijańskiej reprezentacji i odrzucenie sekciarskiego systemu podziału władzy w kraju, podczas gdy Hariri oskarżył Aouna o chęć posiadania zbyt dużego udziału w rządzie.

Po rezygnacji w październiku 2019 r. po protestach antyrządowych w całym kraju, Hariri został ponownie mianowany rok później, przysięgając, że utworzy rząd, który przeprowadzi reformy gospodarcze.

Od końca 2019 r. libańska waluta traci na wartości z powodu niedoboru dolara, który jest oficjalnie ustalony na 1500 funtów w stosunku do dolara amerykańskiego. Banki nałożyły ograniczenia na wypłaty z kont dolarowych, dopóki nie zezwoliły na wypłaty tylko po nieznacznie zawyżonym kursie 3900 funtów za dolara.

Społeczność międzynarodowa wezwała libańskich urzędników do rozwiązania różnic politycznych i utworzenia rządu, który wprowadziłby reformy gospodarcze, aby uwolnić miliardy dolarów pomocy i przywrócić rentowność gospodarki.

Liban jest zarządzany w sekciarskim systemie podziału władzy dla swoich wspólnot religijnych. Główne urzędy polityczne i bezpieczeństwa są przydzielone różnym sektom. Prezydent jest chrześcijaninem maronickim, premier jest muzułmaninem sunnickim, a przewodniczącym parlamentu jest muzułmanin szyicki.