Popularna książka dla dzieci „Everyone Poops” szczegółowo opisuje, co robi każdy człowiek i zwierzę, ale to, czego książka może nie zawierać szczegółów, to fakt, że odpady zwierzęce są w rzeczywistości dobre dla środowiska.
Naukowcy morscy twierdzą, że wieloryby fiszbinowe, jedne z największych zwierząt na Ziemi, w tym płetwal błękitny, szary i humbak, jedzą więcej niż wcześniej sądzono. Ale to, co wchodzi, musi wyjść, a to, co wychodzi z tych ogromnych wielorybów, przywraca ekosystem.
W 2008, Opublikowane badanie dotyczące jedzenia wielorybów u wybrzeży Od Kolumbii Brytyjskiej po Meksyk stwierdzono, że wieloryby potrzebują około dwóch milionów ton pożywienia rocznie, a ich dieta obejmuje ryby, kalmary, kryl i zooplankton.
ale szukaj Opublikowano w Nature w środę Ustaw kwotę na znacznie większą. Zespół kierowany przez ekologa morskiego i kolegi ekologa morskiego Matthew Savoca wykorzystał dane z wielorybów śledzonych na Atlantyku, Pacyfiku i Oceanie Południowym w latach 2010-2019. Wieloryby zostały oznaczone urządzeniami podobnymi do smartfonów, aby śledzić ich ruchy, a także filmować drony i łodzie wyposażone w dźwięki echa, aby wykryć potencjalny rozmiar pożywienia wielorybów.
Określając wzrost wielorybów, jak często jedzą i ile jedzenia, wyniki ponad dwukrotnie zwiększyły się w porównaniu z 2008 r. Na przykład płetwal błękitny z północnego Pacyfiku, który może dorastać do 90 stóp i ważyć ponad 100 000 funtów, zjadł około 16 ton kryla dziennie. Odpowiada to 5840 ton rocznie.
Inne wieloryby obejmowały płetwala białogłowego i wieloryba grenlandzkiego, które zjadają ponad 1825 ton zooplanktonu rocznie.
Jedzenie więcej niż myśli oznacza, że wieloryby robią więcej kupy niż myśli. Jednak ten stolec pomaga oceanom dzięki zawartym w nim składnikom odżywczym, takim jak żelazo. Ponieważ wieloryby zwykle oddają kał blisko powierzchni, zawarte w nim składniki odżywcze pomagają rozwijać się w wysysającym węgiel fitoplanktonie, który „stanowi podstawę oceanicznych sieci pokarmowych”.
„Pamiętaj, że wieloryby działają jak mobilne zakłady przetwarzania kryla” Savoca powiedział w oświadczeniu. „Są to zwierzęta wielkości Boeinga 737, jedzące i wydalające kał z ziemi w wielu miejscach w systemie o ograniczonej zawartości żelaza”.
Najważniejszą rzeczą, jaką naukowcy chcą, aby badacze zyskali dzięki badaniu, jest zapotrzebowanie na wieloryby. Przez cały XX wiek polowano na liczne gatunki wielorybów, szkodząc populacji, która jeszcze w pełni się nie odrodziła. najrzadszych wielorybów, Wieloryb bialkowy północnoatlantycki, którego populacja w 2020 roku spadnie do 336, najniższy poziom od prawie dwóch dekad.
„Bardzo masywny”: Żarłacz biały budzi podziw badaczy
Zegarek: Odważne mewy jeżdżą na grzbiecie prawego wieloryba południowego
Chociaż wielorybnictwo zostało zakazane w większości krajów z wyjątkiem Japonii, Islandii i Norwegii, wieloryby nadal walczą ze zmianami klimatycznymi. Rosnące temperatury oceanów mogą oznaczać, że będzie mniej dostępnej żywności.
mówi Nicholas Benson, współautor i kurator Departamentu Skamieniałości Morskich w Smithsonian National Museum. „Zauważenie korzyści może zająć kilka dekad, ale jest to najjaśniejsza jak dotąd lektura o ogromnej roli wielkich wielorybów na naszej planecie”.
Dodatkowa analiza potwierdza zapotrzebowanie na wieloryby, ponieważ ilość kryla w miejscach takich jak Ocean Południowy dramatycznie spadła od początku XX wieku. Od tego czasu zmniejszyła się również ilość składników odżywczych w kale. W sumie więcej wielorybów oznacza więcej kryla, a więcej kryla oznacza więcej odchodów, które przynoszą korzyści oceanom.
„Nasze wyniki wskazują, że wkład wielorybów w globalną produktywność i dekarbonizację był prawdopodobnie na równi z ekosystemami leśnymi na całych kontynentach, pod względem wielkości” – powiedział Benson. „Pomoc w regeneracji wielorybów może pomóc przywrócić utracone funkcje ekosystemu i zapewnić naturalne rozwiązanie klimatyczne”.
Obserwuj Jordana Mendozę na Twitterze: @ jordan_mendoza5.
„Analityk. Nieuleczalny nerd z bekonu. Przedsiębiorca. Oddany pisarz. Wielokrotnie nagradzany alkoholowy ninja. Subtelnie czarujący czytelnik.”
