Przejście od szybkiego ocieplenia biegun północny Fala tysięcy przybyszów kołyszących się i wiosłujących na północ przyspiesza: bobry.
Naukowcy, którzy starali się zmapować rozprzestrzenianie się bobrów w Alaska Byliśmy zdumieni, gdy odkryliśmy, że stworzenia przeniosły się daleko na północ, do wcześniej niegościnnego regionu, i są teraz gotowe do przepychania się na dalekie północne krańce, gdy arktyczna tundra nadal się ociepla z powodu kryzysu klimatycznego.
Ken Tip, ekolog z Uniwersytetu Alaski w Fairbanks, powiedział: Współautor nowych badań.
„Są obszary na Alasce, w których 50 lat temu nie było śladów bobrów, które wydają się być teraz nimi nasycone”, powiedział, dodając: „To tylko kwestia czasu, zanim wyruszą na północ. prawdopodobnie dzieje się na pozostałej części bieguna. Na północ od Kanady i Rosji, to daje wyobrażenie o zakresie tej zmiany.
Wykorzystując zdjęcia lotnicze i satelitarne z 1949 r. oraz obserwacje zarejestrowane wcześniej, międzynarodowy zespół naukowców zaangażowanych w sieć monitorowania arktycznych bobrów zidentyfikował ponad 12 000 stawów utworzonych przez bobry, które blokowały rzeki i strumienie na zachodniej Alasce. Liczba ta podwoiła się w ciągu ostatnich dwudziestu lat.
W ostatnich latach, kiedy Arktyka ocieplała się trzy razy szybciej niż średnia globalna, bóbr północnoamerykański zapuszczał się na północ i zachód i obecnie zajmuje duże połacie Półwyspu Seward, dużego obszaru rozciągającego się od zachodniego wybrzeża Alaski.
Wpływ tych tłustych gryzoni półwodnych został odczuty przez odległe społeczności tubylcze na Alasce, gdzie obszary zalane przez bobry wywołują niepokój o dostęp do pożywienia i podróże.
Nie wiadomo, ile bobrów jest obecnie obecnych w północnej i zachodniej części Alaski, szacuje się, że wynosi od 50 000 do prawie 100 000.
„Prawdziwy wpływ rozprzestrzeniania się bobrów w Arktyce na środowisko i rdzennych społeczności, które tam żyją, nie jest jeszcze w pełni znany” – powiedziała Helen Wheeler, badaczka z Anglia Ruskin University. „Jednak wiemy, że ludzie są zaniepokojeni wpływem zapór bobrowych na jakość wody, liczbę ryb poniżej zapór i dostępność ich łodzi”.
Szerszą konsekwencją przybycia bobrów może być przyspieszenie zmian klimatycznych, które w połączeniu ze zmniejszonym pułapkowaniem futra w ciągu ostatniego stulecia mogły umożliwić bobrom przemieszczanie się na północ. Bobry, które nie zapadają w stan hibernacji, wykorzystały krótsze zimy i dużą dostępność roślinności do żerowania.
Stawy, które gromadzą się, gdy zapychają się bobry, tworzą lokalne, niezamarznięte „gorące punkty”, które topią wieczną zmarzlinę, wiecznie zamarzniętą krainę Arktyki, która zawiera ogromne ilości węgla. Naukowcy ostrzegają, że powszechne rozmrażanie może spowodować, że globalne ocieplenie niebezpiecznie wymknie się spod kontroli.
„Te stawy lepiej pochłaniają ciepło, zmieniają hydrologię obszaru, a wieczna zmarzlina na to reaguje” – powiedział Tip. „Bobry przychodzą z zewnątrz i narzucają się ekosystemowi i zakłócają go.
Przyspiesza skutki zmian klimatycznych. Kiedy zdasz sobie sprawę, że to, co wydarzyło się na zachodniej Alasce, prawdopodobnie wydarzy się na północnej Alasce, zatrzymasz się”.
Tip powiedział, że Brooks Range, pasmo górskie biegnące przez północną Alaskę, będzie przeszkodą dla bobrów, ale nie powstrzyma ich, gdy śledzą rzeki wzdłuż północnego wybrzeża.
Trwają dalsze badania.
„Internetowy geek. Myśliciel. Praktyk od piwa. Ekspert od bekonu. Muzykoholik. Certyfikowany guru podróży.”
