Canucks podekscytowany tym, co Hronek wniesie do potencjalnego parowania Hughesa – Sportsnet.ca

VANCOUVER – Pierwszą rzeczą, na którą Adam Foot zwrócił uwagę u Philipa Hronika, były jego dłonie. Foote wiedział, że obrońca potrafi jeździć na łyżwach i jest konkurencyjny, ale to były ręce.

„Hronik wyszedł na trening pierwszego dnia, a ja się śmiałem” – powiedział Foote, asystent trenera odpowiedzialny za drużynę obrony Vancouver Canucks, po środowym treningu. „Znałem (poziom) jego przeciwnika, ale kiedy widziałem, że zawsze trzyma ręce przed sobą i jak gładko radzi sobie z krążkiem… Podobało mi się to, ponieważ drugi D jakby na niego patrzył.

„Myślę, że wniesie ten element tworzenia wielkich zagrań. Jest konkurencyjny, szybki i inteligentny. Myślę, że jest dla nas dużym elementem.”

Jeszcze lepiej po tym, jak dyrektor generalny Canucks, Patrick Alvin, trzy tygodnie temu wysłał do Detroit Red Wings wybór w połowie pierwszej i drugiej rundy dla 25-letniego, praworęcznego, który zajął czwarte miejsce.

Został kontuzjowany w noc przed wymianą, a Hronek ma zadebiutować w Canucks w czwartek u siebie przeciwko San Jose Sharks. I mógłby zacząć w parowaniu supergwiazdy z supergwiazdą bluesa Quinnem Hughesem, któremu brakuje wspaniałego legalnego partnera, odkąd Chris Taniff mógł opuścić Vancouver w wolnej agencji trzy lata temu.

„Oczywiście za każdym razem, gdy zostajesz ranny, jest to frustrujące, zwłaszcza (ja) handluję tutaj i nie mogę wiele zrobić” – powiedział Hronik dziennikarzom we wtorek, podczas najbardziej rozmownego momentu swojej obecności w mediach. – Więc to było najważniejsze, tak myślę.

Niezależnie od tego, czy stanie się to w czwartek, w przyszłym tygodniu, czy w następnym sezonie, wydaje się odpowiednie, aby Hughes i Hronek byli razem sparowani. Hronek to bardzo konkurencyjny Czech, który według Foota ma większe umiejętności w ataku, niż ludzie sądzą, podczas gdy Hughes jest czarodziejem jazdy na łyżwach i prowadzenia krążka, który broni lepiej niż ludzie myślą i zaimponował swoim nowym trenerom swoją konkurencyjnością.

„Myślę, że prawdopodobnie będziemy mieć tę dwójkę razem przez jakiś czas, ponieważ obaj mieliśmy kontuzje” – powiedział Foot w środę. „Ale zobaczymy. Rozmawiamy o tym. Być może będziemy musieli je również opublikować. Fajnie byłoby zobaczyć, jak grają. Praca z nimi sprawi mi przyjemność”.

Hughes ma sezon, który zasługuje przynajmniej na dyskusję o Pucharze Norrisa, z wyjątkiem tego, że Canucks próbują uporządkować kolejną katastrofalną kampanię, która doprowadziła do zmiany trenera w styczniu i zatrudnienia Ricka Toccheta. Oczywiście jest też coś, co wydaje się być głęboko zakorzenioną narracją, której mierzący pięć stóp i dziesięć stóp Hughes nie może obronić, jest jednowymiarowa – kłamstwo, które doprowadza do furii zarówno zawodnika, jak i jego trenera.

Z 62 asystami i 67 punktami w 66 meczach, Hughes jest pierwszym obrońcą w NHL, który odnotował 60 kolejnych sezonów asyst, odkąd Ray Bourque i Paul Coffey zrobili to 30 lat temu. W 19-osobowej drużynie zdobywającej punkty w Canuck przy równej sile, Hughes również miał plus-16 i miał pozytywne wskaźniki posiadania, podczas gdy średni czas na lodzie wynosił 25:27.

„Jestem dumny z tego, że jestem najlepszy i gram tak wiele minut, a w defensywie zaufałeś mi przeciwko wyższym liniom” – powiedział we wtorek Hughes. „Każdy, kto mówi, że jestem defensywnym obciążeniem, szczerze mówiąc, nie ogląda mnie w tej chwili”.

Hughes broni doskonale i robi to z łyżwami i sprytem, ​​powiedział Tucci po wtorkowej porażce 4-3 z Vegas Golden Knights.

Foote poszedł dalej w środę, mówiąc, że 23-latek jest kompletnym pakietem.

„Jest świetnym obrońcą i ma dobry instynkt, ale najważniejszą rzeczą, którą lubię, jest to, że jest konkurencyjny” – powiedział Foot. „Tak bardzo chce wygrywać. Jest jak Ray Bourque. Chce tam być (na każdej zmianie). Po prostu chce iść

„Wiedziałem, że jest kimś… ale nie wiedziałem, że ma cały pakiet. Pochłania informacje. Myślę, że jest też świetnym przywódcą. Po prostu fajnie jest być w pobliżu. Fajnie jest go szkolić”.

Wygrywanie jest zawsze przyjemniejsze, a Canucks mają bilans 13-9-2, odkąd Tocchet zastąpił Bruce’a Boudreau i zabrał ze sobą Foote’a. Jeszcze bardziej imponująca niż rekord jest zmiana stylu, stworzenie pewnych struktur obronnych, odpowiedzialność i to, co Touchett nazywa „niepodlegającymi negocjacjom”.

Dziedziczenie zespołu, który miał 31 lat^ulica W NHL w obronie drużynowej Tocchet wyniósł Canucks na środek stawki ze średnią 3,25 gola. Ale strzały przeciwko nim spadły do ​​28,3 na mecz z 32,2, a wszystkie wartości defensywne Canucks są tłumione przez procent obrony drużyny wynoszący 88,51, co daje 28. miejsce.^y Pomimo powrotu formy (i zdrowia) na ten rozpoczynający się miesiąc, Thatcher Demco.

Foote odegrał kluczową rolę w rewolucji defensywnej, łącząc się ze swoimi obrońcami i stale ucząc fragmentów rzemiosła, których nauczył się w ciągu 19-letniej kariery, w której zdobył dwa Puchary Stanleya z Colorado Avalanche.

Chociaż trenował młodzieżowy hokej i pracował nad rozwojem umiejętności od przejścia na emeryturę w 2011 roku, 51-latek nie siedział za ławką NHL, zanim Tocchet go zwerbował. Najważniejszym wydarzeniem trenerskim Foote’a był jego rozczarowujący sezon 2019-20, zarządzający Kelowna Rockets, podczas którego jego syn Nolan był kapitanem drużyny Western Hockey League.

Touchett, który 20 lat temu trenował Foote’a jako asystenta w Kolorado, wyjaśnił, co powiedział o swoim wyborze: „Będę szczery, czasami trzeba zrobić skok wiary”. „Ale myślę tylko o osobowości i sposobie, w jaki grał w grę i komunikował się z nim, jego hokejowym IQ i etyce pracy – pasuje do rachunku. Obrona go kocha. Ma to bardzo uspokajający efekt. „

Obrońca Kanuck Christian Wolanen powiedział, że tym, co odróżnia Tocheta i Vautiera od innych jego „doświadczeń”, jest to, że obaj rozumieją, że gra zmieniła się od czasu, gdy grali. Nie próbują opierać swoich relacji trenerskich na tym, co zrobili jako zawodnicy.

„To pokazało ich zdolności adaptacyjne” – powiedział Wolanin. „Biorą to, kim jestem i próbują dodać cechy, które utrudniają mi grę przeciwko. Nie sądzę, żeby[Foot]kiedykolwiek powiedział mi jedną rzecz, dokąd poszedłem:„ Och, to nie w porządku ”.

„Wszyscy mężczyźni są inni” — wyjaśnił Foote. „Facet taki jak Scotty Bowman był tak dobry, ponieważ wiedział, kim jest każdy gracz i umieścił go na swoim miejscu, aby pomóc drużynie wygrać. Nie miało znaczenia, czy facet był z Marsa, umieścił gracza, aby osiągnąć sukces w ciągu drużyna.

„Wierzę w to, czego uczymy. Wszystko jest bardzo proste – jak odzyskiwanie przez punkty. Niewystarczająca liczba graczy jest przeszkolona do zarządzania lodem i rozpoznawania punktów, wiedząc, gdzie się udać, gdy krążek opuści twój obszar. Nie jesteśmy rozproszeni, więcej podłączony. Myślę, że to pomaga”.

Foote powiedział, że to właśnie sprawia mu największą radość w hokeju, odkąd przestał grać, ale obciążenie pracą asystenta trenera NHL otwiera oczy.

„Byłem bardzo zmęczony przez pierwsze dwa tygodnie, mój mózg po prostu nie był do tego przyzwyczajony” – śmieje się. „Myślę, że zrobiłem więcej prezentacji niż w szkole średniej. Ale ja go kocham. Wydawało mi się, że to nie działa. Fajnie jest wrócić. Po prostu upewniam się, że piorę ubrania wcześniej (w ciągu dnia), ponieważ coś może się stać”.