Dwa sondaże z ostatnich dwóch tygodni sugerują, że aż dwie trzecie opinii publicznej chce, aby Johnson ustąpił ze stanowiska premiera.
A we wtorek, 25 stycznia, Metropolitan Police ogłosiła, że bada „liczne zdarzenia”, które miały miejsce na Downing Street i Whitehall w związku z potencjalnymi naruszeniami obowiązujących wówczas przepisów dotyczących koronawirusa.
Za wcześnie, żeby to stwierdzić.
Jednym z czynników, który może działać na jego korzyść, jest to, że proces pozbycia się urzędującego konserwatywnego premiera Wielkiej Brytanii jest dość skomplikowany.
Premierzy nie są oczywiście wybierani bezpośrednio przez społeczeństwo – Brytyjczycy głosują na swojego lokalnego członka parlamentu, a lider największej partii w parlamencie zostaje premierem. Wielka Brytania nie musi organizować kolejnych wyborów parlamentarnych przed 2024 r., więc nie ma mowy, aby przeciętny wyborca na ulicy mógł teraz wyrzucić Johnsona.
Kiedyś nawet ogłoszenie, że policja prowadzi śledztwo w sprawie urzędującego premiera, skłoniłoby szefa rządu do rezygnacji. Jak dotąd nie skłoniło to Johnsona do tego.
Więc po co te wszystkie gadki o tym, że czeka go wotum zaufania?
Opinia publiczna może nie być w stanie zagłosować na Johnsona z urzędu, ale konserwatywni prawodawcy mogą. W Westminster krążą pogłoski, że konserwatyści wysyłają wotum nieufności do Grahama Brady’ego, przewodniczącego Komitetu z 1922 roku.
A w środę Johnson przygotowywał się do cotygodniowych pytań premiera w parlamencie, jeden konserwatywny deputowany uciekł do opozycyjnej Partii Pracy. Christian Wakeford otwarcie krytykował Johnsona w ostatnich dniach, nazywając skandal „wstydliwym” w tweecie z 12 stycznia. „Jak bronisz tego, co nie do obrony? Nie możesz!” – zauważył Wakeford.
Co to znaczy? Czym jest Komitet 1922?
To jest grupa konserwatywnych backbencherów – pracujących na co dzień prawodawców, którzy nie zasiadają w rządzie jako ministrowie. Graham Brady jest wieloletnim przewodniczącym grupy.
Zgodnie z zasadami Partii Konserwatywnej, jeśli posłowie chcą pozbyć się swojego lidera, składają poufny list wotum nieufności do przewodniczącego, który utrzymuje ich w tajemnicy, nie ujawniając nawet, ile listów zostało złożonych.
Listy można wycofywać po ich wręczeniu, więc liczba może stale się zmieniać — zarówno w dół, jak i w górę.
Gdy 15% konserwatywnych prawodawców przesłało listy, wywołuje to wotum zaufania wśród wszystkich konserwatywnych prawodawców.
Obecnie po dezercji Wakeforda jest 359 konserwatywnych posłów (po tym, jak jeden uciekł do Partii Pracy w zeszłym tygodniu w proteście przeciwko przywództwu Johnsona), co oznacza, że potrzeba 54 listów, aby wywołać wotum nieufności, a następnie 180 głosów przeciwko Johnsonowi, aby usunąć go z urzędu.
Poprzedniczka Johnsona, Theresa May, przeszła tę agonię w 2018 r. – posłowie wysłali wystarczająco dużo listów, aby wywołać w niej wotum zaufania, ale kiedy nadeszło głosowanie, przetrwała.
Przynajmniej na papierze pokonanie wotum nieufności wzmacnia premiera, bo oznacza, że kolejne wyzwanie nie może zostać podjęte przez 12 miesięcy. Ale w praktyce przejście przez ten proces, nawet jeśli premier wygra, bywa fatalne. May była poza swoim stanowiskiem zaledwie rok po odparciu partyjnego buntu.
Czym jest raport Sue Gray i czy może oznaczać koniec dla Johnsona?
Starsza urzędniczka cywilna Sue – Gray jest dochodzeniem – na prośbę premiera w sprawie doniesień różnych partii o biurze i ogrodzie Johnsona na Downing Street, które naruszały ograniczenia Covid w 2020 i 2021 roku.
Pojawiły się gorączkowe spekulacje na temat tego, kiedy raport ukaże się i co powie.
We wtorek minister gabinetu powiedział CNN, że Downing Street jest przygotowywane, aby raport znalazł się w domenie publicznej w środę.
Jeśli raport zostanie oficjalnie opublikowany – a nie wycieknie przed publikacją – Johnson wyda oświadczenie po pytaniach premiera w środę.
Pełny raport zostanie opublikowany w późniejszym terminie, gdy partia opozycyjna przejmie kontrolę nad sprawami parlamentarnymi w Izbie Gmin, prawdopodobnie 1 lutego, według ministra gabinetu, który rozmawiał z CNN.
Kto zostanie premierem, jeśli Johnson straci wotum nieufności dla partii konserwatywnej?
Partia Konserwatywna zadecyduje. Nie wywołałoby to nowych krajowych wyborów parlamentarnych – wszyscy obecni prawodawcy pozostaliby na urzędzie.
Obecnym wicepremierem jest Dominic Raab, ale to nie znaczy, że zostałby premierem, gdyby Johnson został wykluczony.
Zamiast tego partia konserwatywna uruchomiłaby swój własny skomplikowany proces wyboru nowego przywódcy, z kanclerz Rishi Sunak i minister spraw zagranicznych Liz Truss uważanymi za jednych z głównych pretendentów.
Ile listów zostało wysłanych?
Tylko Graham Brady wie.
Jednym z powodów, dla których Brady tak długo był przewodniczącym Komitetu 1922, jest jego dyskrecja – nigdy nie ujawnia, ile listów ma w swoim sejfie.
Ale w tym tygodniu młyn pogłosek w Westminster jest w rozpędzie. Najnowsza sugestia jest taka, że wysiłki lojalistów Johnsona mające na celu stłumienie buntu wśród nowszych posłów wybranych w 2019 roku poszły katastrofalnie źle, co spowodowało nową falę listów do Komitetu z 1922 roku.
Czy to „Plotka z wieprzowiną”?
Tak. Prasa brytyjska pełna jest spekulacji, że posłanka Rutland & Melton, Alicia Kearns, była gospodarzem spotkania niezadowolonych konserwatystów w tym tygodniu. Ten okręg wyborczy jest domem dla słynnego ciasta wieprzowego Melton Mowbray. To prawdopodobnie po prostu dziwny zbieg okoliczności, że „wieprzowina” to Cockney rymowana żużel na „kłamstwo” – właśnie o to, o co Boris Johnson jest tak często oskarżany.
Ta historia została zaktualizowana, aby poprawić liczbę posłów wymaganych do głosowania na Johnsona z urzędu.
Sarah Dean z Londynu, Niamh Kennedy z Dublina w Irlandii i Amy Cassidy z Glasgow przyczyniły się do powstania tego raportu.
„Internetowy geek. Myśliciel. Praktyk od piwa. Ekspert od bekonu. Muzykoholik. Certyfikowany guru podróży.”
