Astronomowie są coraz bliżej zrozumienia, jak powstał Merkury

Symulacje powstawania Układu Słonecznego zakończyły się dużym sukcesem. Są w stanie odtworzyć pozycje wszystkich głównych planet wraz z parametrami ich orbit. Ale obecne symulacje mają duże trudności z prawidłowym określeniem mas czterech planet skalistych, zwłaszcza Merkurego. Nowe badanie sugeruje, że musimy zwracać większą uwagę na gigantyczne planety, aby zrozumieć ewolucję mniejszych planet.

Z całego skalistego wnętrza planety Z Układu Słonecznego Merkury jest najdziwniejszy. Ma nie tylko najmniejszą masę, ale w porównaniu do swoich rozmiarów ma największe jądro. Stanowi to poważne wyzwanie dla symulacji formowania się planet, ponieważ trudno jest zbudować tak duży rdzeń bez wyhodowania z nim stosunkowo większej planety.

Niedawno zespół astronomów zbadał kilka możliwości wyjaśnienia dziwnych właściwości Merkurego, przeprowadzając symulacje powstawania Układu Słonecznego. We wczesnych dniach Układu Słonecznego zamiast symetrycznej serii planet mieliśmy dysk protoplanetarny złożony z gazu i pyłu. W tym dysku osadzone były dziesiątki mniejszych planet, które ostatecznie zderzyły się, połączyły i wyrosły w planety.

Astronomowie uważają, że wewnętrzna krawędź dysku protoplanetarnego mogła być stosunkowo uboga w materię. Również w tym młodym systemie Gigantyczne planety Nie pojawiły się na swoich obecnych orbitach. Zamiast tego migrowali z miejsca, w którym zostali pierwotnie uformowani, do swoich obecnych lokalizacji. Gdy te gigantyczne planety się poruszały, zdestabilizowały wewnętrzny dysk, potencjalnie usuwając więcej materii.

Łącząc te idee, astronomowie byli w stanie skonstruować historię formowania się Merkurego. Pierwotnie wewnętrzne protoplanety dostrajać Zawierała wiele małych planet, ale kiedy gigantyczne planety poruszały się i migrowały, zabrały ze sobą wiele materiałów budowlanych planet. Pozostałe mniejsze planety zderzyły się ze sobą w serii powtarzających się zderzeń, zrzucając tak wiele metali ciężkich do najbardziej wewnętrznej planety, że utworzyły duże jądro Merkurego.

Podczas gdy modele były w stanie uchwycić rozmiar jądra Merkurego, symulacje nadal nie mogły poprawnie uzyskać całkowitej masy planety. Symulacje generalnie dały Merkury, który był dwa do czterech razy większy niż w rzeczywistości.

Pytanie pozostaje otwarte, jak powstał Merkury. the Naukowcy astronomii Podejrzewa się, że musimy zwracać większą uwagę na właściwości chemiczne Dysk protoplanetarnyze szczególnym uwzględnieniem tego, jak ziarna pyłu sklejają się i przeżywają intensywne środowisko promieniowania na orbicie Merkurego.

Praca została opublikowana w dn arXiv Serwer przygotowania do druku.