Pierwsza rakieta wydrukowana w 3D nie wystartowała

Przylądek Canaveral na Florydzie –

Rakieta wykonana prawie w całości z części wydrukowanych w 3D wystartowała w środę wieczorem, startując z fanfarami, ale nie po trzech minutach lotu – daleko poza orbitę.

Nic nie było na pokładzie lotu testowego Relativity Space, z wyjątkiem pierwszego metalowego wydruku 3D firmy wykonanego sześć lat temu.

Startup chciał umieścić trofeum na orbicie o wysokości 125 mil (200 kilometrów) na kilka dni, zanim zanurzy się w atmosferę i spłonie wraz z górnym stopniem rakiety.

Jak się okazało, pierwszy stopień spełnił swoje zadanie po starcie z Sił Kosmicznych Cape Canaveral i odłączył się zgodnie z planem. Ale górny stopień wydawał się zapalić, a następnie wyłączył, wysyłając go do Oceanu Atlantyckiego.

Była to trzecia próba wystrzelenia z miejsca, w którym wcześniej znajdowała się wyrzutnia rakiet. Przestrzeń relatywistyczna pojawiła się w ciągu pół sekundy od eksplozji na początku tego miesiąca, a silniki rakiety zapaliły się przed nagłym wyłączeniem.

Pomimo awarii górnego stopnia i misji, która nie dotarła na orbitę, „pierwsze starty zawsze były ekscytujące, a dzisiejszy lot nie był wyjątkiem” – powiedział Arwa Tizani Kelly, komentator startu w przestrzeni względności, po starcie w środę.

Większość 110-stopowej (33-metrowej) rakiety, w tym jej silniki, pochodziła z ogromnych drukarek 3D firmy w Long Beach w Kalifornii.

Relativity Space powiedział, że metalowe części wydrukowane w 3D stanowią 85% rakiety o nazwie Terran. Większe wersje rakiety będą zawierać więcej i będą również wielokrotnego użytku podczas wielu lotów.

Inne firmy lotnicze również polegają na druku 3D, ale elementy stanowią tylko niewielką część ich rakiet.

Założona w 2015 roku przez dwóch młodych inżynierów z branży lotniczej firma Relativity Space przyciągnęła uwagę inwestorów i inwestorów venture capital.

——

Sekcja Associated Press Health and Science otrzymuje wsparcie od grupy Science and Education Media Instytutu Medycznego Howarda Hughesa.