Dlaczego wykrzyknik wciąż jest powodem do ekscytacji!

Można powiedzieć, że wykrzyknik widział lepsze czasy.

Eksplozja emotikonów na smartfonach i w mediach społecznościowych zapewnia setki alternatyw dla starego wykrzyknika. Z drugiej strony jego nadmierne używanie przez niektóre krytyczne osoby publiczne doprowadziło do nadużywania jego nadmiaru w dyskursie publicznym.

Ale literaturoznawczyni Florence Hazrat twierdzi, że w życiu możemy używać więcej wykrzykników — lub wykrzykników, w zależności od tego, co wolimy — a nie mniej.

powiedział Hazrat, autor książki Punkt podziwu: krótka historia wykrzyknika!

Powiedziała z Berlina w rozmowie z Niedzielny magazyn Gospodarz gościnny David Common.

Zrodzona z frustracji

Wykrzyknik został wprowadzony w XIV wieku przez włoskiego uczonego Alpoleio da Urbisaglia. Hazrat powiedział, że był „bardzo zaniepokojony”, że ludzie czytają scenariusz lekkim tonem, nawet jeśli został napisany, by wzbudzić emocje.

Aby to poprawić, w swojej rozprawie zaproponował kropkę złożoną i zawieszony apostrof sztuka kropkowania.

Hazmat powiedział, że ludziom zajęło wiele lat nauczenie się, jak i kiedy używać wykrzyknika. Na początku uczeni pomylili go ze znakiem zapytania. Powoli włączane prasy! w XV wieku, ale drukarze nie byli pewni, kiedy dokładnie używać tego rzadkiego wówczas znaku.

Czy to miało oznaczać podniecenie? gniew? Emocja? wszystkie czy żadne?

„Zawsze zajmuje nam trochę czasu, aby dowiedzieć się, co robi nowa rzecz w języku lub piśmie lub co chcemy, aby zrobiła” – powiedział Hazmat.

Literackie molochy różniły się znacznie pod względem używania znaku. Nieliczne zachowane odręczne strony Williama Szekspira nie miały żadnego. Hazrat spekuluje, że nie był zbytnio zainteresowany swoimi wiadomościami, woląc zaufać swoim przedstawicielom, którzy nasycą jego słowa odpowiednim sentymentem.

Jednak angielski poeta i dramaturg Ben Jonson, urodzony pod koniec XVI wieku, częściej i dokładniej używał wykrzykników. A oryginalne rękopisy Jane Austen były pełne notacji, od wykrzykników po podkreślenia i myślniki.

„Wielu pisarzy – również współczesnych Jane Austen, takich jak na przykład William Wordsworth – uważałoby się za złych obywateli, nawet jeśli mogliby być lepsi niż są dzisiaj. W rzeczywistości oczekiwaliby, że redaktor i wydawca posprzątają rękopis powiedział Hazrat.

Wątpliwości i sprzeciw

Dopiero w XX wieku Hazrat znalazł dowody na to, że opinia publiczna zwróciła się przeciwko wykrzyknikowi. Pisarze zaczęli bardziej interesować się pisaniem jako nauką ścisłą, starannym stosowaniem gramatyki, niż emocjami i retoryką.

„Myślę, że w jakiś sposób staliśmy się podejrzliwi wobec emocji i podejrzliwi wobec skutecznego pisania i skutecznego wyrażania siebie” – powiedziała.

https://www.youtube.com/watch?v=18P3nwqMlLs

„Ludzie narzekający na wykrzyknik to swego rodzaju literacki odpowiednik ludzi narzekających na mówienie” — powiedział językoznawca Daniel W. Heber, który pracuje z plemieniem Chitimacha w Luizjanie, zauważając werbalny zwyczaj dodawania wznoszącego się tonu na końcu oświadczenie.

„To ta rzecz, która służy do wyrażania afektu, a ludzie mają na ten temat stereotypy i myślą, że wyrażasz wiele emocji”.

Kanadyjski pisarz i artysta Chip Zdarsky powiedział, że komiksy w dużej mierze opierały się na wykrzyknikach, aby podkreślić ich przesadne postacie i sekwencje akcji.

Niepotrzebnie użyto też wykrzykników. Według Zdarsky’ego okresy gubiono w procesie drukowania dopiero w latach 60. XX wieku. Większe wykrzykniki były bardziej zauważalne, więc stały się domyślnym sposobem zakończenia zdania.

„Każde zdanie kończyło się wykrzyknikiem. Nie miało znaczenia, kto to powiedział ani jaki był temat” – powiedział. „We wczesnych komiksach Marvela nie było okresów”.

Ale w latach siedemdziesiątych Marvel Comics niechętnie go używał, jako część przypływów i odpływów w branży, próbując przyciągnąć dorosłych czytelników.

„Był krótki okres… kiedy wykrzykniki zostały zakazane lub przynajmniej poproszono o ich zmniejszenie, ponieważ były postrzegane jako związane z materiałami dla nieletnich” – powiedział Zdarsky. „To nie trwało długo”.

Odrodzenie mediów społecznościowych

Hazrat powiedział, że wykrzyknik może zyskać na znaczeniu w dobie mediów społecznościowych. Teraz jest łatwiej niż kiedykolwiek używać jednego lub więcej z rzędu, stukając w smartfonie lub stukając w klawiaturę.

„Media społecznościowe to oczywiście platforma do spotkań towarzyskich i utrzymywania serdeczności” – powiedziała.

Jednak łatwość użycia doprowadziła do pewnych konkretnych punktów zapalnych. Weźmy na przykład kanał Twittera byłego prezydenta USA Donalda Trumpa, który użył wykrzyknika 33 000 razy w 56 000 tweetów.

„Wykrzyknik się skończył. Donald Trump ją zabiłVogue ogłosił w grudniu 2016 r.

„W języku”, powiedział Heber, „im częściej czegoś używamy, tym bardziej traci to swój semantyczny efekt i staje się rodzajem wybielania jego znaczenia”.

Ale Zdarsky twierdzi, że pomimo sprzeciwu niektórych ekspertów, nadużywanie słów przez Trumpa pomogło mu, a nie przeszkodziło.

„Sprawa Donalda Trumpa jest interesująca, ponieważ sprawia wrażenie postaci z kreskówki. Niezależnie od tego, czy postrzegasz go jako bohatera, czy złoczyńcę, myślę, że to działa, ponieważ różni się od tego, co zwykle widzisz u polityków” – powiedział.

Wraz z rozwojem i rozwojem mediów społecznościowych, biblioteka emotikonów stale się powiększa, od radosnych i smutnych twarzy po ikony przedstawiające jedzenie, flagi i zawody.

Hazrat powiedziała, że ​​wierzy, że wykrzyknik „wygra”, a nie zakrztusi się rozmiarem emoji, częściowo dzięki swojej względnej prostocie.

„Chociaż bardzo podoba mi się inkluzywność tych emotikonów… Właściwie myślę, że nie są one przydatne, ponieważ podjęcie decyzji, który z nich jest przede mną, zajmuje dużo czasu, a wybór tego zajmuje dużo czasu” – powiedziała .

„[The exclamation mark’s] Kształt jest tak rozpoznawalny, tak prosty, że nie można go pomylić z niczym innym”.

Okazuje się, że Kanada może poszczycić się niezwykłym miejscem w historii wykrzyknika: małą quebecką społecznością Saint-Louis-du-Ha! Ha! Posiada rekord świata Guinnessa pod względem największej liczby wykrzykników w nazwie miejsca.